Περιεχόμενο
- Η λογική πίσω από την προφύλαξη από την ενδοκαρδίτιδα
- Η θεωρία της προφύλαξης ενδοκαρδίτιδας
- Πότε πρέπει να χρησιμοποιείται η προφύλαξη;
- Ποιες διαδικασίες;
- Ποια αντιβιοτικά;
Η λογική πίσω από την προφύλαξη από την ενδοκαρδίτιδα
Επειδή η ενδοκαρδίτιδα μπορεί να καταστρέψει τους καρδιακούς μυς και τις καρδιακές βαλβίδες, είναι πάντα ένα σοβαρό πρόβλημα και συχνά απειλεί τη ζωή. Επιπλέον, η ενδοκαρδίτιδα μπορεί να είναι αρκετά δύσκολη στη θεραπεία, καθώς η θεραπεία μπορεί να απαιτεί αρκετές εβδομάδες ενδοφλέβιας αντιβιοτικής και περιστασιακά απαιτεί χειρουργική επέμβαση ανοιχτής καρδιάς. Προφανώς, είναι καλύτερο να αποτρέψουμε την ενδοκαρδίτιδα παρά να την αντιμετωπίσουμε.
Αν και λείπουν σημαντικές κλινικές δοκιμές που αποδεικνύουν την αποτελεσματικότητα της προφύλαξης ενδοκαρδίτιδας, υπάρχουν ισχυροί θεωρητικοί λόγοι για τη χρήση του.
Η θεωρία της προφύλαξης ενδοκαρδίτιδας
Στους περισσότερους ανθρώπους, όταν ένας μικρός αριθμός βακτηρίων εισέρχεται στην κυκλοφορία του αίματος, ο αμυντικός μηχανισμός του σώματος μπορεί να καθαρίσει τα βακτήρια από το αίμα γρήγορα και αποτελεσματικά.
Ωστόσο, σε άτομα που έχουν ορισμένα είδη καρδιακών προβλημάτων, τα βακτήρια μπορεί να παγιδευτούν μέσα σε ταραχώδη ροή αίματος μέσα στην καρδιά και, στη συνέχεια, να κολλήσουν στην ενδοκαρδιακή επένδυση, όπου μπορούν να προκαλέσουν λοίμωξη.
Η ιδέα πίσω από την προφύλαξη από την ενδοκαρδίτιδα είναι η χρήση αντιβιοτικών για τη θανάτωση τυχόν βακτηρίων που εισέρχονται στην κυκλοφορία του αίματος πριν έχουν την ευκαιρία να δημιουργήσουν μια λοίμωξη μέσα στην καρδιά.
Για το λόγο αυτό, οι ειδικοί συνιστούν στα άτομα που έχουν υψηλό κίνδυνο να αναπτύξουν ενδοκαρδίτιδα θα πρέπει να λαμβάνουν προφυλακτικά αντιβιοτικά πριν κάνουν ιατρικές διαδικασίες που είναι πιθανό να εισάγουν βακτήρια στην κυκλοφορία του αίματος.
Πότε πρέπει να χρησιμοποιείται η προφύλαξη;
Πρόσφατα στοιχεία δείχνουν ότι τα περισσότερα άτομα με καρδιακές παθήσεις έχουν στην πραγματικότητα πολύ χαμηλότερο κίνδυνο για ενδοκαρδίτιδα από ό, τι πιστεύεται προηγουμένως, και ως εκ τούτου δεν χρειάζονται προφύλαξη ενδοκαρδίτιδας. Οι οδηγίες έχουν ενημερωθεί ουσιαστικά από την American Heart Association και το American College of Cardiology για να αντικατοπτρίζουν αυτήν τη νέα κατανόηση.
Η προφύλαξη από την ενδοκαρδίτιδα συνιστάται τώρα μόνο σε άτομα που διατρέχουν τον υψηλότερο κίνδυνο ενδοκαρδίτιδας.
Αυτά περιλαμβάνουν:
- ασθενείς με τεχνητές καρδιακές βαλβίδες
- ασθενείς που είχαν επισκευές καρδιάς χρησιμοποιώντας προσθετικό υλικό (σημείωση: αυτό δεν περιλαμβάνει στεντ στεφανιαίας αρτηρίας)
- ασθενείς με προηγούμενο ιστορικό ενδοκαρδίτιδας
- ασθενείς με ορισμένες ανεπανόρθωτες ή ανεπαρκώς επιδιορθωμένες συγγενείς καρδιακές παθήσεις
- ασθενείς που έχουν μεταμοσχευθεί καρδιές που στη συνέχεια αναπτύσσουν προβλήματα καρδιακής βαλβίδας
Αξίζει να σημειωθεί ότι οι τρέχουσες οδηγίες δεν συνιστούν προφύλαξη ενδοκαρδίτιδας για τους περισσότερους ασθενείς με στένωση της αορτής, παλινδρόμηση της αορτής ή νόσος της μιτροειδούς βαλβίδας (συμπεριλαμβανομένων εκείνων με πρόπτωση της μιτροειδούς βαλβίδας) ή για ασθενείς με υπερτροφική καρδιομυοπάθεια.
Ποιες διαδικασίες;
Οι νέες οδηγίες συνιστούν προφύλαξη μόνο για αυτές τις ιατρικές διαδικασίες:
- οδοντιατρικές επεμβάσεις που περιλαμβάνουν χειρισμό των ούλων ή των ριζών των δοντιών, συμπεριλαμβανομένου του συνηθισμένου οδοντικού καθαρισμού.
- διαδικασίες που απαιτούν τομές ή βιοψίες της αναπνευστικής οδού ή του στόματος, όπως αμυγδαλεκτομή ή βρογχοσκόπηση με βιοψία.
- διαδικασίες που περιλαμβάνουν τομές μολυσμένων ιστών.
Συγκεκριμένα, η προφύλαξη από αντιβιοτικά δεν συνιστάται πλέον για διαδικασίες του γαστρεντερικού ή του ουροποιητικού συστήματος.
Ποια αντιβιοτικά;
Γενικά, η αμοξικιλλίνη συνιστάται ως αντιβιοτικό της επιλογής εάν απαιτείται προφύλαξη. Η American Heart Association έχει έναν οδηγό για την προφύλαξη από την ενδοκαρδίτιδα που παραθέτει εναλλακτικά αντιβιοτικά σε περίπτωση που η αμοξικιλλίνη δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί.