Περιεχόμενο
- Ηπατίτιδα Α
- Ηπατίτιδα Ε
- Ηπατίτιδα Β
- Ηπατίτιδα Δ
- Ηπατίτιδα Γ
- Πότε δεν πρέπει να θηλάζουν απολύτως οι μητέρες;
- Συμπέρασμα
Μια κοινή ανησυχία μεταξύ μητέρων με ιική ηπατίτιδα είναι ο κίνδυνος μετάδοσης στα μωρά τους ως αποτέλεσμα του θηλασμού. Ενώ το μεγαλύτερο μέρος των επιστημονικών στοιχείων δείχνει ότι η πρακτική είναι απολύτως ασφαλής, πρέπει να λαμβάνονται προφυλάξεις σε ορισμένες περιπτώσεις.
Μεταξύ των υποστηρικτών είναι η Αμερικανική Ακαδημία Παιδιατρικής (AAP), η οποία υποστηρίζει ενεργά το θηλασμό για μητέρες με ηπατίτιδα και το θεωρεί το καλύτερο δυνατό μέσο για την ανάπτυξη και την καλή υγεία των νεογνών τους.
Τα συμπεράσματα βασίζονται σε μεγάλο βαθμό σε επιδημιολογική έρευνα σχετικά με τα ποσοστά μετάδοσης από ηπατίτιδα A, B, C, D και E από μητέρα σε παιδί στις ΗΠΑ και σε άλλες ανεπτυγμένες χώρες.
Ηπατίτιδα Α
Ο ιός της ηπατίτιδας Α (HAV) εξαπλώνεται κυρίως μέσω της στοματικής οδού κοπράνων, η οποία περιλαμβάνει κατάποση μολυσμένης τροφής ή νερού, εμπλοκή στοματικού πρωκτικού σεξ και άλλες περιπτώσεις όπου τα κόπρανα μπορούν να μεταδοθούν από άτομο σε άτομο. Ως εκ τούτου, η καλή υγιεινή, συμπεριλαμβανομένου του ενδελεχούς και συνεπούς πλύσης των χεριών, θεωρείται απαραίτητη για την πρόληψη της εξάπλωσης του HAV.
Η επαφή με άλλα σωματικά υγρά δεν θεωρείται πιθανή οδός μετάδοσης. Καμία ένδειξη HAV δεν έχει απομονωθεί ποτέ στο ανθρώπινο μητρικό γάλα, γεγονός που καθιστά το θηλασμό απόλυτα ασφαλές για θηλάζοντα μωρά.
Εάν η μητέρα έχει εκτεθεί σε HAV, μπορεί να της χορηγηθεί ανοσοσφαιρίνη (IG), ένας τύπος καθαρισμένου αντισώματος που μπορεί να την προστατεύσει από την ανάπτυξη της νόσου. Για μητέρες που έχουν ήδη μολυνθεί, ορισμένοι γιατροί συνιστούν τη χορήγηση ανοσοσφαιρίνης ηπατίτιδας Α στο νεογέννητο εάν η μητέρα είναι συμπτωματική δύο εβδομάδες πριν από τον τοκετό και μία εβδομάδα μετά τον τοκετό. Άλλοι γιατροί θεωρούν αυτή την πρακτική περιττή καθώς η μετάδοση HAV από μητέρα σε παιδί είναι σχετικά σπάνια.
Ηπατίτιδα Ε
Ο ιός της ηπατίτιδας Ε (HEV) είναι παρόμοιος με την ηπατίτιδα Α στον τρόπο με τον οποίο εξαπλώνεται. Ενώ είναι εξαιρετικά ασυνήθιστο στις Ηνωμένες Πολιτείες, συχνά παρατηρείται σε μέρη της Ασίας, της Αφρικής και της Κεντρικής Αμερικής.
Η ηπατίτιδα Ε μπορεί να είναι πρόκληση σε μια έγκυο γυναίκα, καθώς το 20 τοις εκατό των γυναικών που προσβάλλουν τη μόλυνση κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης είναι πιθανό να αναπτύξουν φλεγμονώδη ηπατίτιδα (οξεία ηπατική ανεπάρκεια). Ωστόσο, όπως και με την ηπατίτιδα Α, ο θηλασμός εξακολουθεί να θεωρείται ασφαλής για μητέρες που έχουν προσβληθεί από HEV.
Ηπατίτιδα Β
Ο ιός της ηπατίτιδας Β (HBV) μεταδίδεται από άτομο σε άτομο μέσω μολυσμένου αίματος, συνήθως μοιράζοντας μολυσμένες βελόνες ή σεξ με σε μολυσμένο άτομο.
Ο ιός μπορεί να βρεθεί σε πολλά σωματικά υγρά αλλά είναι μολυσματικός μόνο όταν υπάρχει σε υψηλά επίπεδα είτε στο αίμα, στο σπέρμα ή στο σάλιο.
Σε αντίθεση με την ηπατίτιδα Α και Ε, ο HBV μπορεί να εξαπλωθεί από τη μητέρα στο παιδί κατά τη γέννηση. Αυτή η οδός μετάδοσης είναι ασυνήθιστη στην Ευρώπη και τη Βόρεια Αμερική, αλλά είναι γνωστό ότι συμβαίνει συχνότερα σε αναπτυσσόμενες χώρες με χαμηλούς πόρους υγειονομικής περίθαλψης.
Η μετάδοση HBV, ωστόσο, δεν συμβαίνει μέσω του μητρικού γάλακτος, καθιστώντας το απόλυτα ασφαλές για τα βρέφη εκτός υπάρχει κίνδυνος επαφής με μολυσμένο με HBV αίμα. Επομένως, οι μητέρες με ραγισμένες ή αιμορραγικές θηλές θα πρέπει να εξετάσουν το ενδεχόμενο αποφυγής του θηλασμού και να αντικαταστήσουν με μια βρεφική φόρμουλα έως ότου επουλωθούν οι θηλές τους.
Οι μητέρες πρέπει να εξετάσουν το ενδεχόμενο εμβολιασμού των βρεφών τους με το εμβόλιο για την ηπατίτιδα Β, ενώ ταυτόχρονα διασφαλίζουν ότι το βρέφος λαμβάνει ανοσοσφαιρίνη ηπατίτιδας Β εντός 12 ωρών από τη γέννηση. Το εμβόλιο για την ηπατίτιδα Β απαιτεί τρεις δόσεις: μία κατά τη γέννηση, η δεύτερη σε δύο μήνες και η τρίτη σε έξι μήνες.
Ηπατίτιδα Δ
Ο ιός της ηπατίτιδας D (HDV) μεταδίδεται μόνο παρουσία HVB και εξαπλώνεται με τις ίδιες οδούς (αίμα, σπέρμα, σάλιο). Η μετάδοση από τη μητέρα στο παιδί είναι ασυνήθιστη. Όπως και με τον HBV, οι μητέρες με HDV μπορούν ακόμα να θηλάσουν τα νεογνά τους. Ωστόσο, η ανοσοποίηση HBV συνιστάται έντονα κατά τη γέννηση να μειώσει τον κίνδυνο μόλυνσης από HDV.
Ηπατίτιδα Γ
Ο ιός της ηπατίτιδας C (HCV) εξαπλώνεται κυρίως μέσω της επαφής με μολυσμένο αίμα, όπως η ηπατίτιδα Β. Ωστόσο, σε αντίθεση με τον HBV, η σεξουαλική έκθεση σε HCV θεωρείται ασυνήθιστη εκτός από ορισμένες ομάδες υψηλού κινδύνου.
Η κύρια οδός μετάδοσης του HCV είναι η χρήση ενέσιμων ναρκωτικών, συγκεκριμένα η χρήση βελόνων μετοχών και / ή τα ενέσιμα ναρκωτικά.
Υπολογίζεται ότι περίπου ένα έως δύο τοις εκατό των εγκύων γυναικών έχουν HCV. Η μετάδοση εμφανίζεται κυρίως στη μήτρα (ενώ μια μητέρα είναι έγκυος και πριν τον τοκετό) και ενέχει τον κίνδυνο περίπου πέντε τοις εκατό, ανάλογα με το ιικό φορτίο της μητέρας και άλλους παράγοντες κινδύνου.
Ωστόσο, δεν υπάρχουν ενδείξεις ότι η μετάδοση του HCV συμβαίνει ως αποτέλεσμα του θηλασμού, με τα μωρά που θηλάζουν και θηλάζουν να έχουν τον ίδιο κίνδυνο μόλυνσης. Για το λόγο αυτό, τα Κέντρα Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων, το Αμερικανικό Συνέδριο Μαιευτήρων και Γυναικολόγων και η Αμερικανική Ακαδημία Παιδιατρικής υποστηρίζουν όλα το θηλασμό από μητέρες που έχουν προσβληθεί από HCV. Όπως και με την ηπατίτιδα Β, ωστόσο, πρέπει να λαμβάνονται προφυλάξεις εάν η μητέρα έχει ραγίσει ή αιμορραγεί τις θηλές, επιτρέποντάς τους χρόνο να επουλωθούν πριν θηλάσουν το βρέφος της.
Η μόνη αντένδειξη για το θηλασμό είναι με μητέρες που έχουν συν-μολυνθεί με HIV και HCV. Προς το παρόν, στις ΗΠΑ, ο θηλασμός δεν συνιστάται για μητέρες που έχουν μολυνθεί από τον ιό HIV, καθώς υπάρχει πιθανότητα μετάδοσης, κυρίως σε γυναίκες και γυναίκες που δεν έχουν υποστεί αγωγή με υψηλό ιικό φορτίο HIV.
Πότε δεν πρέπει να θηλάζουν απολύτως οι μητέρες;
Καθώς διαβάζετε τις παραπάνω πληροφορίες, μπορεί να ανησυχείτε για το θηλασμό και τον κίνδυνο του μωρού σας. Εάν ναι, μπορεί να είναι χρήσιμο να κατανοήσετε πότε ο θηλασμός δεν συνιστάται σύμφωνα με το CDC, καθώς στην πραγματικότητα υπάρχουν πολύ λίγες συνθήκες όπου αυτό ισχύει. Ο θηλασμός δεν συνιστάται για:
- Ένα βρέφος που έχει διαγνωστεί με τη σπάνια διαταραχή γαλακτοζαιμία (εξετάσεις διαγνωστικών εξετάσεων για νεογέννητα για αυτήν τη διαταραχή)
- Μητέρες που έχουν μολυνθεί από τον ιό HIV, τον ανθρώπινο λεμφοτροπικό ιό Τ-κυττάρων τύπου Ι ή τύπου II ή λαμβάνουν αντιρετροϊκά φάρμακα
- Μητέρες που δεν έχουν υποστεί αγωγή, ενεργή φυματίωση
- Μητέρες που εξαρτώνται από ένα παράνομο ναρκωτικό
- Μητέρες που λαμβάνουν ορισμένα φάρμακα χημειοθεραπείας κατά του καρκίνου (όπως αντιμεταβολίτες) ή ακτινοθεραπεία
Συμπέρασμα
Συνολικά, η συναίνεση αρκετών εθνικών οργανισμών είναι ότι τα πλεονεκτήματα του θηλασμού υπερτερούν των κινδύνων όταν μια μητέρα έχει ιική ηπατίτιδα.
Μπορεί να προκύψει εξαίρεση εάν μια μητέρα με ηπατίτιδα Β ή ηπατίτιδα C έχει ραγίσει ή αιμορραγεί τη θηλή. Εάν συμβεί αυτό, ο θηλασμός πρέπει να σταματήσει μόνο έως ότου οι θηλές της μητέρας επουλωθούν και στη συνέχεια μπορεί να συνεχιστεί.
- Μερίδιο
- Αναρρίπτω
- ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΗ ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ