Medicaid Reform μετά την αποτυχία του Trumpcare

Posted on
Συγγραφέας: Christy White
Ημερομηνία Δημιουργίας: 12 Ενδέχεται 2021
Ημερομηνία Ενημέρωσης: 17 Νοέμβριος 2024
Anonim
Cuomo Blames Cancel Culture, Barr Backs Trump & Trucker Protest Falls Flat | The Daily Show
Βίντεο: Cuomo Blames Cancel Culture, Barr Backs Trump & Trucker Protest Falls Flat | The Daily Show

Περιεχόμενο

Η μεταρρύθμιση της υγειονομικής περίθαλψης ήταν το επίκεντρο της πρόσφατης πολιτικής συζήτησης. Θα καταργήσει το GOP το Affordable Care Act (ACA), γνωστό ως Obamacare, ή οι Ρεπουμπλικάνοι θα βρουν άλλους τρόπους για να επιστρέψουν στις πολιτικές του; Αφού ο αμερικανικός νόμος περί υγειονομικής περίθαλψης (ACHA) / Better Care Reconciliation Act, γνωστός και ως Trumpcare, απέτυχε να περάσει το 2017, φάνηκε ότι οι προσπάθειες τερματισμού του Obamacare ήταν σε αναμονή.

Τον Δεκέμβριο του 2018, ένας δικαστής του ομοσπονδιακού δικαστηρίου στο Τέξας κήρυξε την ACA αντισυνταγματική με βάση το γεγονός ότι η ατομική εντολή, ένας φόρος για όσους δεν υπέγραψαν υγειονομική περίθαλψη, καταργήθηκε από το GOP το 2017. Τώρα, ο Πρόεδρος Trump έκανε κατάργηση της ACA στο σύνολό της ένα βασικό ζήτημα. Στις 26 Ιουνίου, η διοίκηση και τα κράτη που επιδιώκουν την κατάργηση υπέβαλαν μια συνέντευξη στο Ανώτατο Δικαστήριο.

Ας ελπίσουμε ότι, αν πέσει η ACA, θα παρουσιαστεί ένα πιο στοχαστικό και ολοκληρωμένο σχέδιο υγειονομικής περίθαλψης για λογαριασμό του αμερικανικού λαού. Τι θα περιλάμβανε ένα τέτοιο σχέδιο για το Medicaid, το πρόγραμμα υγειονομικής περίθαλψης που θεραπεύει τους φτωχούς και τα άτομα με ειδικές ανάγκες;


Πώς πληρώνει η ομοσπονδιακή κυβέρνηση για το Medicaid

Το Medicaid είναι ένα πρόγραμμα που διαχειρίζονται τόσο οι ομοσπονδιακές όσο και οι πολιτειακές κυβερνήσεις. Η ομοσπονδιακή κυβέρνηση καθορίζει τα πρότυπα για το ποιος και τι πρέπει να καλυφθεί και κάθε πολιτεία αποφασίζει εάν θα προσθέσει ή όχι πρόσθετες υπηρεσίες στο πρόγραμμά της. Δεν μπορούν να προσφέρουν λιγότερα. Όσον αφορά τη χρηματοδότηση, οι ομοσπονδιακές και πολιτειακές κυβερνήσεις συνεισφέρουν από κοινού στα αντίστοιχα προγράμματα Medicaid.

Για να κατανοήσουμε τις πιθανές αλλαγές που έρχονται στο δρόμο μας, πρέπει να καταλάβουμε πώς η Medicaid χρηματοδότησε η ομοσπονδιακή κυβέρνηση στην αρχή της διοίκησης του Trump.

Όλα τα κράτη λαμβάνουν ομοσπονδιακή χρηματοδότηση μέσω τριών πηγών.

  • Δυσανάλογες πληρωμές μεριδίου νοσοκομείου (DSH): Με τις αποζημιώσεις για το Medicaid φημισμένα χαμηλό, τα νοσοκομεία που φροντίζουν έναν δυσανάλογα μεγάλο αριθμό ατόμων στο Medicare ή για τους ανασφάλιστους θα μπορούσαν να αγωνιστούν οικονομικά. Οι πληρωμές DSH καταβάλλονται στις πολιτείες για διανομή σε νοσοκομεία που έχουν ανάγκη.
  • Ομοσπονδιακά ποσοστά ιατρικής βοήθειας (FMAP): Η ομοσπονδιακή κυβέρνηση ταιριάζει με τις κρατικές δαπάνες για το δολάριο Medicaid για το δολάριο και προσφέρει υψηλότερα ποσοστά σε πολιτείες που έχουν χαμηλότερο κατά κεφαλήν εισόδημα.
  • Βελτιωμένα ποσοστά ιατρικής βοήθειας (eFMAP): Η ομοσπονδιακή κυβέρνηση πληρώνει πάνω και πέραν των τιμών FMAP για ορισμένες υπηρεσίες, συμπεριλαμβανομένων ενδεικτικά της θεραπείας του καρκίνου του μαστού και του τραχήλου της μήτρας, του οικογενειακού προγραμματισμού, των υπηρεσιών υγείας στο σπίτι και του προληπτικού ελέγχου για ενήλικες.

Το ερώτημα ήταν πάντα εάν αυτές οι μέθοδοι ομοσπονδιακής υποστήριξης θα συνεχίζονταν υπό τον Πρόεδρο Τραμπ ή αν θα αντικατασταθούν με ένα εναλλακτικό μοντέλο χρηματοδότησης.


Ομοσπονδιακή χρηματοδότηση για επέκταση Medicaid

Η επέκταση Medicare τέθηκε σε ισχύ το 2014 και αποτελούσε σημαντικό στοιχείο του νόμου περί προσιτής φροντίδας. Άλλαξε τα όρια εισοδήματος που θα μπορούσαν να πληρούν τα κριτήρια για τα άτομα για Medicaid και επέτρεπαν στα άτομα χωρίς παιδιά να είναι επιλέξιμα εάν πληρούσαν αυτά τα όρια εισοδήματος. Απαιτούσε επίσης καταστάσεις επέκτασης για την κάλυψη θεραπειών κατάχρησης ουσιών.

Το ομοσπονδιακό επίπεδο φτώχειας (FPL), που καθορίζεται κάθε χρόνο, εξαρτάται από το αν είστε άτομο ή οικογένεια, και επίσης από το μέγεθος της οικογένειάς σας. Τα κράτη καθορίζουν την επιλεξιμότητα Medicaid βάσει των ποσοστών του FPL. Το Obamacare αυξάνει τα κριτήρια καταλληλότητας εισοδήματος για το Medicaid στο 133% του FPL για κράτη που επέλεξαν να συμμετάσχουν, ενώ δηλώνει ότι η αναβαλλόμενη επέκταση Medicaid θα μπορούσε να διατηρήσει τα κριτήρια επιλεξιμότητας στο προηγούμενο ποσοστό, το 44% του FPL. Τα μη συμμετέχοντα κράτη θα μπορούσαν να συνεχίσουν να αποκλείουν παιδιά χωρίς παιδιά από την κάλυψη.

Φυσικά, αυτό επηρέασε την ομοσπονδιακή χρηματοδότηση για το πρόγραμμα. Τα κράτη με επέκταση Medicaid έλαβαν επιπλέον ομοσπονδιακά δολάρια για να τους βοηθήσουν, έως και το 100% του κόστους επέκτασης έως το 2016 και στη συνέχεια το 90% αυτών των δαπανών έως το 2022.


Προτεινόμενες αλλαγές χρηματοδότησης για το Medicaid

Η Trumpcare περιελάμβανε πολλές προβλέψεις που μείωσαν τη χρηματοδότηση για το Medicaid. Τα σχέδια που προτιμούσαν οι Ρεπουμπλικάνοι ήταν κατά πολύ χαμηλότερες από την επέκταση Medicaid.

Σύμφωνα με τα πιο πρόσφατα στατιστικά στοιχεία, οι δαπάνες Medicaid υπερέβησαν τα 597 δισεκατομμύρια δολάρια το 2018, αύξηση από 571 δισεκατομμύρια δολάρια το 2017. Με αυτόν τον αριθμό σε άνοδο, οι Ρεπουμπλικάνοι αναζητούν έναν τρόπο μείωσης αυτών των δαπανών. Οι δύο κύριες προτάσεις για τη μεταρρύθμιση του Medicaid είναι η μετάβαση σε κατά κεφαλή όρια ή κατάσχεση επιχορηγήσεων. Περιλήφθηκαν ως μέρος του προτεινόμενου προϋπολογισμού για το 2020. Αν και ο προϋπολογισμός δεν πέρασε, είναι σημαντικό να κατανοήσουμε πώς θα λειτουργούσε η πρόταση.

Τα κατά κεφαλή όρια είναι ένα σταθερό χρηματικό ποσό που θα καταβάλλεται σε ένα κράτος κάθε χρόνο. Η τιμή βασίζεται στον αριθμό των ατόμων που συμμετέχουν στο πρόγραμμα Medicaid. Αυτό θα επέτρεπε στο ποσό του ομοσπονδιακού δολαρίου να αυξηθεί τα επόμενα χρόνια εάν περισσότεροι άνθρωποι πληρούν τις προϋποθέσεις και εγγράφηκαν στο πρόγραμμα. Τα κατά κεφαλή όρια της Medicaid προτάθηκαν με το αρχικό σχέδιο του American Health Care Act.

Πολλοί Ρεπουμπλικάνοι, ιδίως ο Καύκασος ​​της Ελευθερίας, πίστευαν ότι τα κατά κεφαλή όρια δεν πήγαν αρκετά μακριά για να μειώσουν τις ομοσπονδιακές δαπάνες για τη Medicaid. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο η Trumpcare άλλαξε από το να προσφέρει όρια κατά κεφαλήν σε να προτείνει αποκλειστικές επιχορηγήσεις για τη Medicaid. Σε αντίθεση με τα κατά κεφαλή όρια, οι συνολικές επιχορηγήσεις δεν λαμβάνουν υπόψη τον αριθμό των ατόμων στο Medicaid. Οι ομοσπονδιακές πληρωμές κατανέμονται σε ένα σταθερό ποσό που θα αυξανόταν οριακά κάθε χρόνο για να ληφθεί υπόψη ο πληθωρισμός. Το πρόβλημα είναι ότι ο πληθωρισμός μπορεί να αυξηθεί πιο αργά από το κόστος της ιατρικής περίθαλψης.

Μια ανάλυση που πραγματοποιήθηκε από την Avalere, μια συμβουλευτική εταιρεία υγειονομικής περίθαλψης, εκτιμά ότι πάνω από πέντε χρόνια η ομοσπονδιακή κυβέρνηση θα εξοικονομήσει έως και 110 δισεκατομμύρια δολάρια εάν χρησιμοποιούσαν όρια κατά κεφαλήν ή 150 εκατομμύρια δολάρια εάν χρησιμοποιούσαν επιχορηγήσεις για το Medicaid

Η ευκαιρία για υγιείς ενήλικες

Τον Ιανουάριο του 2020, τα Κέντρα Medicare και Medicaid Services ανακοίνωσαν μια νέα πρωτοβουλία που επιτρέπει στα κράτη να εξετάσουν τη χρήση των συνολικών επιχορηγήσεων και των κατά κεφαλήν ορίων. Είναι γνωστό ως η ευκαιρία για υγιείς ενήλικες.

Η πρωτοβουλία θα επιτρέψει στα κράτη να υποβάλουν αίτηση για παραίτηση Medicaid που θα αλλάξει τις απαιτήσεις κάλυψης για ενήλικες κάτω των 65 ετών που δεν πληρούν τις προϋποθέσεις για Medicaid λόγω αναπηρίας ή της ανάγκης τους για μακροχρόνια τοποθέτηση φροντίδας. Οι ενήλικες που έχουν πρόσβαση στη φροντίδα μέσω επέκτασης Medicaid θα επηρεαστούν περισσότερο. Τα παιδιά, οι έγκυες γυναίκες, οι ηλικιωμένοι και τα άτομα με αναπηρία δεν θα συμπεριληφθούν στο πλαίσιο αυτής της πρωτοβουλίας.

Τα κράτη που συμμετέχουν στην Ευκαιρία για υγιείς ενήλικες θα μπορούσαν να δυσκολέψουν ορισμένα άτομα να πληρούν τα κριτήρια επιλεξιμότητας για το Medicaid. Θα μπορούσαν να απαιτήσουν δοκιμές περιουσιακών στοιχείων για την καταλληλότητα Medicaid, να προτείνουν απαιτήσεις εργασίας ή να απαιτούν κατανομή κόστους (π.χ. ασφάλιστρα, εκπτώσεις, copays) έως και 5% του εισοδήματος.

Όσον αφορά την κάλυψη, τα κράτη εξακολουθούν να πρέπει να παρέχουν βασικές υπηρεσίες συγκρίσιμες με αυτές που απαιτούνται από τον νόμο περί προσιτής φροντίδας. Ωστόσο, αυτό θα μπορούσε να είναι μικρότερο από αυτό που καλύπτεται σήμερα από ορισμένα προγράμματα Medicaid. Οι πολιτείες θα μπορούσαν επίσης να αλλάξουν τα φάρμακα τους. Ενώ μπορεί να είναι σε θέση να διαπραγματευτούν με φαρμακευτικές εταιρείες για τη μείωση του κόστους, ενδέχεται να είναι σε θέση να περιορίσουν πόσα φάρμακα καλύπτουν σε σύγκριση με το status quo. Τούτου λεχθέντος, παρόμοιο με το Medicare Part D, υπάρχει ένα ελάχιστο ελάχιστο ό, τι πρέπει να καλύψουν.

Οι συμμετέχουσες πολιτείες θα συμφωνήσουν να λαμβάνουν ετήσιο ανώτατο όριο δαπανών για επιλέξιμα άτομα. Αυτό μπορεί να είναι ένα συνολικό όριο (π.χ., επιχορήγηση κατά κατηγορία) ή ένα κατά κεφαλή όριο, ανάλογα με την προτίμηση της πολιτείας. Εάν επιλέξουν ένα συνολικό ανώτατο όριο, οι πολιτείες ενδέχεται να έχουν τη δυνατότητα να εξοφλήσουν έως και το 25% έως το 50% των ομοσπονδιακών αποταμιεύσεων εάν δαπανήσουν λιγότερο από αυτό το ποσό ενώ πληρούν τα ποιοτικά μέτρα.

Πολλές επαγγελματικές ιατρικές οργανώσεις, όπως η Αμερικανική Ιατρική Ένωση, έχουν αντιταχθεί στην Ευκαιρία για Υγιείς Ενήλικες, προκαλώντας ανησυχίες ότι θα μειώσει την πρόσβαση στην υγειονομική περίθαλψη σε άτομα που έχουν ανάγκη. Προς το παρόν, είναι άγνωστο πόσα κράτη θα επιλέξουν να συμμετάσχουν στην πρωτοβουλία.

Μια λέξη από το Verywell

Οι αποκλειστικές επιχορηγήσεις και τα κατά κεφαλή όρια είναι ένας τρόπος μείωσης της ομοσπονδιακής χρηματοδότησης για το Medicaid. Εάν εφαρμοστεί οποιαδήποτε προσέγγιση, τα κράτη θα χάσουν ένα σημαντικό ποσό χρηματοδότησης. Για την αντιμετώπιση αυτών των απωλειών, μπορεί να χρειαστεί να κάνουν αλλαγές που κάνουν τα προγράμματα Medicaid πιο αποτελεσματικά. Τα κράτη ενδέχεται να χρειαστεί να περιορίσουν τις συνολικές δαπάνες Medicaid, να μειώσουν τις υπηρεσίες που καλύπτονται από το Medicaid ή να θέσουν όρια στον αριθμό των ατόμων που μπορούν να εγγραφούν, ακόμη και αν αυτά τα άτομα πληρούν τα κριτήρια επιλεξιμότητας. Οι αποκλειστικές επιχορηγήσεις θα ήταν ιδιαίτερα περιοριστικές στα κράτη επειδή θα περιορίσουν τόσο την αύξηση των δαπανών όσο και την εγγραφή.