Περιεχόμενο
- Ο HIV κατά κύριο λόγο είναι μια αστική ασθένεια
- Πώς μπορεί να αυξηθεί η ανταπόκριση μιας πόλης, να μειωθούν τα ποσοστά HIV
- Πόλεις με τα χαμηλότερα ποσοστά HIV
- Η εθνικότητα ενός ατόμου
- Σεξουαλικός προσανατολισμός
- Σεξουαλικές πρακτικές (π.χ. δεκτικό πρωκτικό σεξ, στοματικό σεξ)
- Άλλες συμπεριφορές που μπορούν είτε να αυξήσουν είτε να μειώσουν την πιθανότητα μόλυνσης (π.χ. προφυλακτικά, ενέσιμη χρήση ναρκωτικών, αντιρετροϊκή θεραπεία)
Οι παράγοντες κινδύνου HIV δεν προορίζονται να προβλέψουν εάν ένα άτομο θα μολυνθεί. μάλλον στοχεύουν στην ανάδειξη της ευπάθειας ενός ατόμου στον ιό HIV, ώστε να μπορεί να λάβει μέτρα για τη μείωση του κινδύνου. Και ακόμη και όταν ορισμένοι παράγοντες δεν είναι μεταβαλλόμενοι, όπως η φυλή ή ο σεξουαλικός προσανατολισμός, μπορούν να μας βοηθήσουν να πάρουμε μια τεκμηριωμένη κρίση βάσει του τρόπου με τον οποίο ο ιός εξαπλώνεται στον συγκεκριμένο πληθυσμό ή ομάδα μας.
Ένας από τους παράγοντες κινδύνου που δεν συζητάμε συχνά, τουλάχιστον σε ατομική βάση, είναι πώς που μένεις έχει άμεσο αντίκτυπο στον κίνδυνο HIV, τόσο άμεσα όσο και έμμεσα.
Ο HIV κατά κύριο λόγο είναι μια αστική ασθένεια
Ο HIV παραμένει, σε γενικές γραμμές, μια αστική ασθένεια. Συνήθως συγκεντρώνεται σε πυκνοκατοικημένες πόλεις άνω των 500.000 και κυρίως σε κοινότητες που είναι ευάλωτες όχι μόνο στον HIV αλλά και σε άλλες μεταδοτικές λοιμώξεις.
Ενώ η δυναμική της μόλυνσης μπορεί να ποικίλλει από περιοχή σε περιοχή, οι επιδημίες τροφοδοτούνται συχνά από τη φτώχεια, την έλλειψη ειδικών για τον HIV υπηρεσιών και την ανεπαρκή απόκριση της δημόσιας υγείας στην τοπική επιδημία.
Στις ΗΠΑ, το υψηλότερο ποσοστό νέας λοίμωξης από τον ιό HIV είναι στο Νότο, όπου 18,5 από κάθε 100.000 άτομα μολύνονται. Αυτό ακολουθείται στενά από τα βορειοανατολικά (14.2) και τη Δύση (11.2).
Πιο ανησυχητικά, οι εννέα πολιτείες που αποτελούν το Νότο αντιπροσωπεύουν επίσης το 40% όλων των νέων μολύνσεων παρά το ότι αντιπροσωπεύουν μόνο το 28% του πληθυσμού των ΗΠΑ.
Σύμφωνα με τα Κέντρα Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων (CDC), οι μητροπολιτικές περιοχές με την υψηλότερη συχνότητα εμφάνισης HIV (δηλ. Αριθμός νέων περιπτώσεων HIV) είναι:
- Μπατόν Ρουζ, Λουιζιάνα
- Miami-Fort Lauderdale-West Palm Beach, Φλόριντα
- Νέα Ορλεάνη, Λουιζιάνα
- Τζάκσον, Μισισιπή
- Ορλάντο, Φλόριντα
- Μέμφις, Τενεσί
- Ατλάντα, Γεωργία
- Κολόμπους, Νότια Καρολίνα
- Τζάκσονβιλ, Φλόριντα
- Βαλτιμόρη, Μέριλαντ
- Χιούστον, Τέξας
- Σαν Χουάν, Πουέρτο Ρίκο
- Τάμπα-Αγ. Πετρούπολη, Φλόριντα
- Νέα Υόρκη-Νιούαρκ-Τζέρσεϊ Σίτι, Νέα Υόρκη-Νιου Τζέρσεϋ
- Little Rock, Αρκάνσας
- Ουάσιγκτον-Άρλινγκτον-Αλεξάνδρεια, DC-Μέριλαντ-Δυτική Βιρτζίνια
- Ντάλας-Φορτ Γουόρθ, Τέξας
- Τσάρλεστον, Νότια Καρολίνα
- Λας Βέγκας, Νεβάδα
- Λος Άντζελες, Καλιφόρνια
Η εικόνα αλλάζει ελαφρώς όταν κοιτάζετε τον επιπολασμό του HIV στις πόλεις των ΗΠΑ. Σε αντίθεση με το ποσοστό επίπτωσης, αυτός ο αριθμός μας λέει πόσους ανθρώπους στους 100.000 μολύνονται σε μια συγκεκριμένη μητροπολιτική περιοχή.
Οι πόλεις των ΗΠΑ με τον υψηλότερο επιπολασμό HIV (αριθμός περιπτώσεων ανά 100.000 κατοίκους) είναι:
- Μαϊάμι (1.046)
- Σαν Φρανσίσκο (1.032)
- Φορτ Λόντερντεϊλ (925.8)
- Φιλαδέλφεια (881.9)
- Νέα Υόρκη (859.7)
- Βαλτιμόρη (678,5)
- Νέα Ορλεάνη (673.3)
- Ουάσιγκτον, DC (622.8)
- Νιούαρκ (605.7)
- Τζάκσον, Μισισιπή (589.7)
- Σαν Χουάν, Πουέρτο Ρίκο (583.2)
- Γουέστ Παλμ Μπιτς (579,4)
- Μπατόν Ρουζ (560)
- Μέμφις (543,5)
- Κολόμπους, Νότια Καρολίνα (509.1)
- Ατλάντα (506.6)
- Λος Άντζελες (465.2)
- Ορλάντο (460.7)
- Τζάκσονβιλ (451.4)
- Ντιτρόιτ (410.7)
Πώς μπορεί να αυξηθεί η ανταπόκριση μιας πόλης, να μειωθούν τα ποσοστά HIV
Είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι ο επιπολασμός του HIV δεν μεταφράζεται απαραίτητα σε μεγαλύτερο αριθμό νέων μολύνσεων. Ακόμη και σε πόλεις με μερικές από τις υψηλότερες συγκεντρώσεις μολύνσεων από τον ιό HIV, μια αποτελεσματική ανταπόκριση στη δημόσια υγεία μπορεί να μειώσει σημαντικά τον κίνδυνο μετάδοσης.
Πάρτε το Σαν Φρανσίσκο, για παράδειγμα, μια πόλη που ανταποκρίθηκε στην επιδημία, έγινε η πρώτη που ζήτησε καθολικές δοκιμές και θεραπεία το 2010. Παρά το γεγονός ότι ο δεύτερος υψηλότερος επιπολασμός HIV στις ΗΠΑ, η επιθετική ανταπόκριση της πόλης είχε ως αποτέλεσμα μια δραματική πτώση νέες λοιμώξεις, φθάνοντας στο χαμηλό όλων των εποχών μόνο 302 νέων περιπτώσεων έως το 2015. Πιστεύεται ότι η ευρεία χρήση του HIV PrEP (προφύλαξη πριν από την έκθεση) θα μπορούσε να μειώσει ακόμη περισσότερο τα ποσοστά.
Αντίθετα, η έλλειψη συνεκτικής αντίδρασης μπορεί να τροφοδοτήσει ένα ξέσπασμα ακόμη και σε μικρότερες, μη αστικές κοινότητες. Το είδαμε το 2015 στην πόλη του Ώστιν της Ιντιάνα (πληθυσμός 4.295), όπου αναφέρθηκαν πάνω από 100 κρούσματα HIV μεταξύ χρηστών ενέσιμων ναρκωτικών που είχαν μοιραστεί βελόνες ενώ έλαβαν το φάρμακο oxymorphone. Το ξέσπασμα οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στην απαγόρευση του κράτους από το πρόγραμμα ανταλλαγής βελόνων (ΝΕΠ) που έχει σχεδιαστεί για την πρόληψη τέτοιων λοιμώξεων.
Δεν προκαλεί έκπληξη το γεγονός ότι οι πολιτείες με μερικά από τα υψηλότερα ποσοστά HIV είναι επίσης εκείνες που απαγορεύουν επίσης τα ΝΕΠ (συμπεριλαμβανομένων της Αλαμπάμα, του Αρκάνσας, του Μισισιπή, της Νότιας Καρολίνας, του Τέξας) και αυτό παρά την πληθώρα επιστημονικών στοιχείων που δείχνουν την αποτελεσματικότητα των ΝΕΠ στην πρόληψη της ασθένειας που μεταδίδεται από το αίμα μετάδοση.
Ομοίως, οι πολιτείες που δεν έχουν υιοθετήσει επέκταση Medicaid, που έχουν σχεδιαστεί για να παρέχουν μεγαλύτερη πρόσβαση στην υγειονομική περίθαλψη σε κατοίκους χαμηλού εισοδήματος, συγκαταλέγονται μεταξύ εκείνων με αυξανόμενα ποσοστά HIV (Alabama, Florida, Georgia, Mississippi, South Carolina, Texas).
Σύμφωνα με τα Κέντρα Προϋπολογισμού και Προτεραιότητας Πολιτικής, η υιοθέτηση της επέκτασης Medicaid παρέχει στα άτομα που ζουν με HIV μεγαλύτερη πρόσβαση όχι μόνο στη θεραπεία αλλά και στην αδιάκοπη, μακροχρόνια υγειονομική περίθαλψη.
Στην πολιτεία της Μασαχουσέτης, για παράδειγμα, οι ολοκληρωμένες μεταρρυθμίσεις στον τομέα της υγείας επέκτειναν τη φροντίδα και τη θεραπεία του HIV στο 91% των κατοίκων που ζούσαν με HIV, μειώνοντας τις νοσηλείες και το κόστος της υγειονομικής περίθαλψης που σχετίζεται με τον HIV κατά 1,5 δισεκατομμύρια δολάρια.
Αντίθετα, η πολιτεία της Αλαμπάμα έπρεπε να πάρει το 25% του προϋπολογισμού της ADAP (AIDS Drug Assistance Programme) από κρατικούς πόρους το 2011 - μεγάλο μέρος των οποίων θα μπορούσε να διοχετευτεί σε άλλα προγράμματα δημόσιας υγείας, καθώς το 81% αυτών που ήταν ADAP ήταν επιλέξιμοι για Medicaid.
Συνολικά, περισσότεροι από τους μισούς ανασφάλιστους και χαμηλού εισοδήματος άνθρωποι που ζουν με HIV διαμένουν σε πολιτείες που έχουν αρνηθεί την επέκταση Medicaid. Οι περισσότεροι συμφωνούν ότι η συνεχιζόμενη αντίσταση στην επέκταση θέτει εκείνους που έχουν τη μεγαλύτερη ανάγκη - μεταξύ αυτών, Αφροαμερικανούς και ομοφυλόφιλους και αμφιφυλόφιλους άνδρες - σε ακόμη μεγαλύτερο κίνδυνο μόλυνσης, ασθένειας και θανάτου.
Πόλεις με τα χαμηλότερα ποσοστά HIV
Σύμφωνα με το CDC, ο επιπολασμός του HIV σε μη μητροπολιτικές περιοχές των Η.Π.Α. κυμαίνεται σε περίπου 112,1 περιπτώσεις ανά 100.000. Από τις 107 πόλεις που περιλαμβάνονται στην έκθεση του 2015, μόνο έξι έπεσαν κάτω από αυτό το όριο:
- Μπουάζ, Αϊντάχο (71.7)
- Rapid City, Μίσιγκαν (100.1)
- Fayetteville, Αρκάνσας (108.8); Μάντισον,
- Ουισκόνσιν (110)
- Όγκντεν, Γιούτα (48.6)
- Provo, Γιούτα (26.9)
Αντίθετα, οι 10 πόλεις των ΗΠΑ με το χαμηλότερο ποσοστό νέων μολύνσεων HIV είναι:
- Provo, Γιούτα
- Σποκέιν, Ουάσιγκτον
- Ogden, Γιούτα
- Μπουάζ, Αϊντάχο
- Modesto, Καλιφόρνια
- Worcester, Μασαχουσέτη
- Fayetteville-Springdale-Rogers, Αρκάνσας-Μισσούρι
- Μάντισον, Ουισκόνσιν
- Scranton-Wilkes-Barre, Πενσυλβάνια
- Νόξβιλ, Τενεσί