Περιεχόμενο
- Τι είναι πονοκέφαλος χαμηλής πίεσης CSF;
- Ποια είναι τα συμπτώματα των πονοκεφάλων χαμηλής πίεσης;
- Τι προκαλεί πονοκεφάλους χαμηλής πίεσης;
- Πώς διαγιγνώσκονται πονοκέφαλοι χαμηλής πίεσης;
- Πώς αντιμετωπίζονται οι πονοκέφαλοι χαμηλής πίεσης;
Τι είναι πονοκέφαλος χαμηλής πίεσης CSF;
Η κεφαλαλγία χαμηλής πίεσης του εγκεφαλονωτιαίου υγρού (CSF) προκαλείται από εσωτερική διαρροή νωτιαίου υγρού και μπορεί να κυμαίνεται από προφανή και απενεργοποίηση έως λεπτή και γκρίνια. Ο εγκέφαλος κάθεται συνήθως μέσα σε μια σακούλα γεμάτη με νωτιαίο υγρό που εκτείνεται κάτω από το κρανίο στη σπονδυλική στήλη. Η σακούλα αποτελείται από μεμβράνες που ονομάζονται μηνιγγίτιδα (όπως στη μηνιγγίτιδα). Το υγρό βοηθά στην κυκλοφορία απορριμμάτων από τον εγκέφαλο και παρέχει προστασία και στήριξη. Όταν η πίεση αυτού του υγρού είναι πολύ χαμηλή συνήθως όταν υπάρχει μια μικρή διαρροή κάπου στις μενίγγες - ο εγκέφαλος μπορεί να χαλάσει προς τα κάτω όταν ο ασθενής είναι όρθιος, τεντώνοντας τα μηνιγγί και τα νεύρα που ευθυγραμμίζουν τον εγκέφαλο και προκαλώντας πόνο.
Ποια είναι τα συμπτώματα των πονοκεφάλων χαμηλής πίεσης;
Το κλασικό σύμπτωμα είναι ένας πονοκέφαλος που γίνεται σοβαρός όταν ο ασθενής είναι όρθιος και γρήγορα εξαφανίζεται όταν ο ασθενής βρίσκεται σε επίπεδη θέση. Έτσι, οι πονοκέφαλοι συνήθως απουσιάζουν το πρώτο πράγμα το πρωί και αρχίζουν ή επιδεινώνονται λίγο μετά από το κρεβάτι. Ο πόνος είναι συχνά χειρότερος στο πίσω μέρος του κεφαλιού και μπορεί να συνοδεύεται από κάποια δυσφορία στο λαιμό και ναυτία. Σπάνια υπάρχουν πιο σοβαρά νευρολογικά συμπτώματα που προκαλούνται από το τέντωμα των νεύρων ή την προς τα κάτω μετατόπιση του εγκεφάλου.
Τι προκαλεί πονοκεφάλους χαμηλής πίεσης;
Στις περισσότερες περιπτώσεις, υπάρχει μια προφανής αιτία της διαρροής, όπως σπονδυλική βρύση, χειρουργική επέμβαση στη σπονδυλική στήλη ή τραύμα στο κεφάλι ή στο λαιμό. Σε περιπτώσεις που οι ορθοστατικοί πονοκέφαλοι αναπτύσσονται λίγο μετά από μια προφανή πιθανή αιτία, η διάγνωση είναι συνήθως εύκολη. Οι λεπτές περιπτώσεις μπορεί να είναι πιο δύσκολες στη διάγνωση. Μπορεί να μην υπάρχει προφανές εκρηκτικό συμβάν, ή ίσως η διαρροή να προκλήθηκε από φτέρνισμα, βίαιο βήχα ή κάποιο άλλο μη αναγνωρισμένο μικρό τραύμα. Ορισμένοι ασθενείς - ιδιαίτερα εκείνοι με υπερκαλλιέργεια των αρθρώσεων - μπορεί να γεννηθούν με μηνίγγες που είναι πιο ευαίσθητες σε σχίσιμο με σχετικά μικρούς βαθμούς δύναμης.
Πώς διαγιγνώσκονται πονοκέφαλοι χαμηλής πίεσης;
Η πάθηση μπορεί να είναι απογοητευτική για τη διάγνωση ακόμη και όταν υπάρχει σοβαρή υποψία για την αιτία, ιδιαίτερα στις λιγότερο δραματικές περιπτώσεις.
Η εγκεφαλική μαγνητική τομογραφία με έγχυση σκιαγραφικής χρωστικής μπορεί να αποκαλύψει «ενίσχυση» της μενίγγης της επένδυσης του εγκεφάλου και μερικές φορές υποδεικνύει ενδείξεις ότι ο εγκέφαλος «κρεμά» προς τα κάτω από το κρανίο προς το λαιμό. Η μαγνητική τομογραφία του λαιμού και της πλάτης αποκαλύπτει περιστασιακά διαρροή του νωτιαίου υγρού από την κανονική του θέση.
Το μυελόγραμμα υπολογιστικής τομογραφίας (CT αξονική τομογραφία της πλάτης μετά την έγχυση της χρωστικής στο νωτιαίο υγρό) μπορεί να αποκαλύψει άμεσα τη θέση της διαρροής.
Το cisternogram CSF - μια διαδικασία κατά την οποία μια ραδιενεργή βαφή εγχέεται στο νωτιαίο υγρό και ανιχνεύεται από μια ειδική κάμερα ανίχνευσης ακτινοβολίας - μπορεί να αποκαλύψει τη διαρροή απευθείας ή μπορεί να εμφανίσει μόνο έμμεσες ενδείξεις για την παρουσία της διαρροής, αλλά όχι την ακριβή θέση της.
Η οσφυϊκή παρακέντηση (σπονδυλική βρύση) μπορεί να αποκαλύψει χαμηλότερη από την κανονική πίεση του νωτιαίου υγρού, αλλά μπορεί να αυξήσει προσωρινά τη σοβαρότητα των συμπτωμάτων.
Μερικές φορές είμαστε 100 τοις εκατό βέβαιοι ότι μια διαρροή κρύβεται κάπου, αλλά μπορεί να μην μπορέσουμε να τη βρούμε με οποιαδήποτε δοκιμή.
Πώς αντιμετωπίζονται οι πονοκέφαλοι χαμηλής πίεσης;
Η θεραπεία ξεκινά συνήθως συντηρητικά με αυστηρή ανάπαυση στο κρεβάτι, αυξημένη πρόσληψη υγρών και καφεΐνη (είτε σε μορφή ποτού είτε με χάπι). Εάν αυτή η προσεκτική προσέγγιση δεν καταλήξει στο κλείσιμο της τρύπας, μπορεί να πραγματοποιηθεί επισκληρίδιο επίθεμα αίματος. Σε αυτήν τη διαδικασία, το αίμα του ίδιου του ασθενούς αφαιρείται από μια φλέβα με σύριγγα και εγχέεται στη σπονδυλική στήλη, είτε στο ακριβές σημείο της διαρροής είτε σε ασφαλή θέση στην πλάτη. Συχνά, ένα έμπλαστρο αίματος οδηγεί σε γρήγορο βούλωμα της τρύπας και σχεδόν άμεση ανακούφιση των συμπτωμάτων. Αυτή η διαδικασία μπορεί να χρειαστεί να επαναληφθεί μερικές φορές για να είναι επιτυχής.
Εάν είναι γνωστή η ακριβής τοποθεσία της διαρροής, ένας επεμβατικός ακτινολόγος μπορεί μερικές φορές να κολλήσει την τρύπα χρησιμοποιώντας μια βελόνα υπό την καθοδήγηση ακτίνων Χ. Μερικές φορές απαιτείται νευροχειρουργός για την επιδιόρθωση μεγαλύτερων δακρύων που βρίσκονται στη σπονδυλική στήλη, ή ένας νευροχειρουργός ή ωτορινολαρυγγολόγος (ENT) πρέπει να διορθώσει διαρροές μέσα στο κρανίο.
Οι αναισθησιολόγοι και οι ειδικοί του πόνου των Johns Hopkins μπορούν να εκτελέσουν τα επισκληρίδια. Συνεργαζόμαστε στενά με νευροχειρουργούς και ωτορινολαρυγγολόγους που μπορούν να κάνουν χειρουργικές επιδιορθώσεις και έχουμε επεμβατικούς νευροραδιολόγους παγκόσμιας κλάσης που μπορούν να πραγματοποιήσουν στοχευμένη κόλληση διαρροών υπό την καθοδήγηση ακτίνων Χ.