Περιεχόμενο
- Αιτίες
- Συμπτώματα
- Εξετάσεις και δοκιμές
- Θεραπευτική αγωγή
- Προοπτική (Πρόγνωση)
- Πιθανές επιπλοκές
- Πότε να έρθετε σε επαφή με ιατρό
- Πρόληψη
- Εναλλακτικά ονόματα
- Εικόνες
- βιβλιογραφικές αναφορές
- Ημερομηνία αναθεώρησης 9/27/2017
Η πολιομυελίτιδα είναι μια ιογενής ασθένεια που μπορεί να επηρεάσει τα νεύρα και μπορεί να οδηγήσει σε μερική ή πλήρη παράλυση. Το ιατρικό όνομα για την πολιομυελίτιδα είναι η πολιομυελίτιδα.
Αιτίες
Η πολιομυελίτιδα είναι μια ασθένεια που προκαλείται από τη μόλυνση με τον ιό πολιομυελίτιδας Ο ιός εξαπλώνεται με:
- Άμεση επαφή ατόμου με πρόσωπο
- Επαφή με μολυσμένη βλέννα ή φλέγμα από τη μύτη ή το στόμα
- Επαφή με μολυσμένα περιττώματα
Ο ιός εισέρχεται μέσω του στόματος και της μύτης, πολλαπλασιάζεται στον λαιμό και την εντερική οδό και στη συνέχεια απορροφάται και εξαπλώνεται μέσω του αίματος και του λεμφικού συστήματος. Ο χρόνος από τη μόλυνση με τον ιό μέχρι την εμφάνιση συμπτωμάτων της νόσου (επώαση) κυμαίνεται από 5 έως 35 ημέρες (μέσος όρος 7 έως 14 ημέρες). Οι περισσότεροι άνθρωποι δεν αναπτύσσουν συμπτώματα.
Οι παράγοντες κινδύνου περιλαμβάνουν:
- Έλλειψη ανοσοποίησης κατά της πολιομυελίτιδας
- Ταξιδέψτε σε μια περιοχή που έχει εμφανίσει κρούσμα πολιομυελίτιδας
Ως αποτέλεσμα μιας παγκόσμιας εκστρατείας εμβολιασμού τα τελευταία 25 χρόνια, η πολιομυελίτιδα έχει εξαλειφθεί σε μεγάλο βαθμό. Η ασθένεια εξακολουθεί να υπάρχει σε ορισμένες χώρες της Αφρικής και της Ασίας, με εκδηλώσεις που εμφανίζονται σε ομάδες ανθρώπων που δεν έχουν εμβολιαστεί. Για μια ενημερωμένη λίστα αυτών των χωρών, επισκεφθείτε την ιστοσελίδα: www.polioeradication.org.
Συμπτώματα
Υπάρχουν τρία βασικά πρότυπα μόλυνσης από την πολιομυελίτιδα: υποκλινικές λοιμώξεις, μη παραλυτικές και παραλυτικές. Οι περισσότεροι άνθρωποι έχουν υποκλινική λοίμωξη ή δεν έχουν συμπτώματα.
ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ ΥΠΟΚΛΙΝΙΚΗΣ ΕΝΔΕΙΞΗΣ
- Γενική δυσφορία ή ανησυχία (αίσθημα κακουχίας)
- Πονοκέφαλο
- Κόκκινο λαιμό
- Ελαφρύς πυρετός
- Πονόλαιμος
- Έμετος
Τα άτομα με υποκλινική λοίμωξη από πολιομυελίτιδα μπορεί να μην έχουν συμπτώματα ή τα ήπια συμπτώματα να διαρκούν 72 ώρες ή λιγότερο.
Η κλινική πολιομυελίτιδα επηρεάζει το κεντρικό νευρικό σύστημα (εγκέφαλο και νωτιαίο μυελό) και διαιρείται σε μη παραλυτικές και παραλυτικές μορφές. Μπορεί να εμφανιστεί μετά από ανάκτηση από υποκλινική λοίμωξη.
Εξετάσεις και δοκιμές
Κατά τη διάρκεια μιας φυσικής εξέτασης, ο πάροχος υγειονομικής περίθαλψης μπορεί να βρει:
- Μη φυσιολογικά αντανακλαστικά
- Πίσω δυσκαμψία
- Δυσκολία ανύψωσης του κεφαλιού ή των ποδιών όταν βρίσκεστε επίπεδη στο πίσω μέρος
- Στραβολαίμιασμα
- Προβλήματα κάμψης του λαιμού
Οι δοκιμές που μπορούν να γίνουν περιλαμβάνουν:
- Καλλιέργειες πλυσίματος στο λαιμό, κόπρανα ή νωτιαίο υγρό
- Η σπονδυλική στήλη και η εξέταση του νωτιαίου υγρού (εξέταση ΚΝΣ) χρησιμοποιώντας αλυσωτή αντίδραση πολυμεράσης (PCR)
- Δοκιμή για επίπεδα αντισωμάτων στον ιό της πολιομυελίτιδας
Θεραπευτική αγωγή
Ο στόχος της θεραπείας είναι ο έλεγχος των συμπτωμάτων ενώ η λοίμωξη διεξάγεται. Δεν υπάρχει ειδική θεραπεία για αυτή τη ιογενή λοίμωξη.
Τα άτομα με σοβαρές περιπτώσεις μπορεί να χρειαστούν μέτρα διατήρησης της ζωής, ειδικά να βοηθήσουν στην αναπνοή.
Τα συμπτώματα αντιμετωπίζονται με βάση το πόσο σοβαρά είναι αυτά. Η θεραπεία μπορεί να περιλαμβάνει:
- Αντιβιοτικά για λοιμώξεις του ουροποιητικού συστήματος
- Υγρή θερμότητα (μαξιλάρια θέρμανσης, ζεστές πετσέτες) για τη μείωση του μυϊκού πόνου και των σπασμών
- Παυσίπονα για τη μείωση πονοκεφάλου, μυϊκού πόνου και σπασμών (τα ναρκωτικά δεν χορηγούνται συνήθως επειδή αυξάνουν τον κίνδυνο αναπνευστικού προβλήματος)
- Φυσική θεραπεία, τιράντες ή διορθωτικά παπούτσια, ή ορθοπεδική χειρουργική για να βοηθήσουν στην ανάκτηση μυϊκής δύναμης και λειτουργίας
Προοπτική (Πρόγνωση)
Η προοπτική εξαρτάται από τη μορφή της νόσου (υποκλινική ή παραλυτική) και την περιοχή του σώματος που επηρεάζεται. Τις περισσότερες φορές, η πλήρης αποκατάσταση είναι πιθανή εάν δεν εμπλέκεται ο νωτιαίος μυελός και ο εγκέφαλος.
Η εμπλοκή του εγκεφάλου ή του νωτιαίου μυελού είναι ιατρική κατάσταση που μπορεί να οδηγήσει σε παράλυση ή θάνατο (συνήθως από αναπνευστικά προβλήματα).
Η αναπηρία είναι συχνότερη από το θάνατο.Η μόλυνση που βρίσκεται ψηλά στο νωτιαίο μυελό ή στον εγκέφαλο αυξάνει τον κίνδυνο αναπνευστικών προβλημάτων.
Πιθανές επιπλοκές
Τα προβλήματα υγείας που μπορεί να προκύψουν από την πολιομυελίτιδα περιλαμβάνουν:
- Πνευμονία από εισρόφηση
- Cor πνευμονία (μια μορφή καρδιακής ανεπάρκειας που βρίσκεται στη δεξιά πλευρά του συστήματος κυκλοφορίας)
- Έλλειψη κίνησης
- Πνευμονικά προβλήματα
- Μυοκαρδίτιδα (φλεγμονή του καρδιακού μυός)
- Παραλυτικός ειλεός (απώλεια της εντερικής λειτουργίας)
- Μόνιμη παράλυση μυών, αναπηρία, παραμόρφωση
- Πνευμονικό οίδημα (ανώμαλη συσσώρευση υγρού στους πνεύμονες)
- Σοκ
- Λοιμώξεις του ουροποιητικού συστήματος
Το σύνδρομο μετά την πολιομυελίτιδα είναι μια επιπλοκή που αναπτύσσεται σε μερικούς ανθρώπους, συνήθως 30 ή περισσότερα χρόνια μετά την πρώτη μόλυνσή τους. Οι μυς που ήταν ήδη ασθενείς μπορεί να εξασθενίσουν. Η αδυναμία μπορεί επίσης να αναπτυχθεί στους μυς που δεν επηρεάστηκαν πριν.
Πότε να έρθετε σε επαφή με ιατρό
Καλέστε τον παροχέα σας εάν:
- Κάποιος κοντά σας έχει αναπτύξει πολιομυελίτιδα και δεν έχετε εμβολιαστεί.
- Εμφανίζετε συμπτώματα πολιομυελίτιδας.
- Η ανοσοποίηση του εμβολίου από το παιδί σας δεν είναι ενημερωμένη.
Πρόληψη
Η ανοσοποίηση με πολιομυελίτιδα (εμβόλιο) αποτρέπει αποτελεσματικά την πολιομυελίτιδα στους περισσότερους ανθρώπους (η ανοσοποίηση είναι πάνω από 90% αποτελεσματική).
Εναλλακτικά ονόματα
Πολιομυελίτις; Βρεφική παράλυση. Σύνδρομο μετά την πολιομυελίτιδα
Εικόνες
Πολιομυελίτις
βιβλιογραφικές αναφορές
Jorgensen S, Arnold WD. Ασθένειες κινητικού νευρώνα. Στο: Cifu DX, ed. Φυσική Ιατρική και αποκατάσταση του Braddom. 5η έκδοση. Philadelphia, ΡΑ: Elsevier; 2016: chap 40.
Romero JR, Modlin JF. Πολιοϊός. Στο: Bennett JE, Dolin R, Blaser MJ, eds. Μαντέλ, Ντάγκλας και Bennett's Principles and Practice of Infectious Diseases, Ενημερωμένη Έκδοση. 8η έκδ. Φιλαδέλφεια, ΡΑ: Elsevier Saunders. 2015: chap 173.
Simões EAF. Πολιοϊοί. Στο: Kliegman RM, Stanton BF, St. Geme JW, Schor NF, eds. Nelson Βιβλίο Παιδιατρικής. 20th ed. Philadelphia, ΡΑ: Elsevier; 2016: chap 249.
Ημερομηνία αναθεώρησης 9/27/2017
Ενημερώθηκε από: Jatin M. Vyas, MD, PhD, Επίκουρη Καθηγήτρια Ιατρικής, Ιατρική Σχολή του Χάρβαρντ. Βοηθός Ιατρικής, Τμήμα Λοιμωδών Νοσημάτων, Τμήμα Ιατρικής, Γενικό Νοσοκομείο Μασαχουσέτης, Βοστώνη, ΜΑ. Επίσης, επανεξετάστηκαν από τον David Zieve, MD, MHA, Ιατρικό Διευθυντή, Brenda Conaway, Διευθυντή Σύνταξης, και την Α.Δ.Α.Μ. Συντακτική ομάδα.