Περιεχόμενο
- Περιγραφή
- Γιατί η διαδικασία εκτελείται
- Κίνδυνοι
- Μετά τη Διαδικασία
- Προοπτική (Πρόγνωση)
- Εναλλακτικά ονόματα
- Εικόνες
- βιβλιογραφικές αναφορές
- Ημερομηνία αναθεώρησης 12/9/2016
Η επιμήκυνση και ο βραχίονας είναι τύποι χειρουργικών επεμβάσεων για τη θεραπεία ορισμένων ανθρώπων που έχουν πόδια άνισων διαστάσεων.
Οι διαδικασίες αυτές μπορούν:
- Προεκτείνετε ένα ασυνήθιστα σύντομο πόδι
- Συντομεύστε ένα ασυνήθιστα μεγάλο πόδι
- Περιορίστε την ανάπτυξη ενός κανονικού ποδιού για να επιτρέψετε σε ένα μικρό πόδι να αναπτυχθεί σε ένα αντίστοιχο μήκος
Περιγραφή
ΟΔΗΓΙΕΣ ΜΕΓΕΘΟΥΣ
Παραδοσιακά, αυτή η σειρά θεραπειών περιλαμβάνει διάφορες χειρουργικές επεμβάσεις, μια μακρά περίοδο αποκατάστασης και έναν αριθμό κινδύνων. Ωστόσο, μπορεί να προσθέσει μέχρι 6 ίντσες (15 εκατοστά) μήκος σε ένα πόδι.
Η χειρουργική επέμβαση γίνεται υπό γενική αναισθησία. Αυτό σημαίνει ότι το άτομο κοιμάται και δεν προκαλεί πόνο κατά τη διάρκεια της χειρουργικής επέμβασης.
- Το κόκαλο που πρόκειται να επιμηκυνθεί κόβεται.
- Οι μεταλλικοί πείροι ή οι βίδες τοποθετούνται μέσω του δέρματος και μέσα στο κόκαλο. Οι ακίδες τοποθετούνται πάνω και κάτω από την τομή στο κόκαλο. Τα ράμματα χρησιμοποιούνται για το κλείσιμο της πληγής.
- Μια μεταλλική συσκευή είναι προσαρτημένη στις καρφίτσες του οστού. Θα χρησιμοποιηθεί αργότερα έως πολύ αργά (σε μήνες) τραβήξτε το κομμένο οστό χωριστά. Αυτό δημιουργεί ένα διάστημα μεταξύ των άκρων του κομμένου οστού που θα γεμίσει με νέο οστό.
Όταν το πόδι έχει φτάσει στο επιθυμητό μήκος και έχει επουλωθεί, γίνεται άλλη χειρουργική επέμβαση για την αφαίρεση των ακίδων.
Τα τελευταία χρόνια, έχουν αναπτυχθεί αρκετές νεότερες τεχνικές για τη διαδικασία αυτή. Αυτά βασίζονται στην παραδοσιακή χειρουργική επέκταση του ποδιού, αλλά μπορεί να είναι πιο άνετα ή βολικά για μερικούς ανθρώπους. Ρωτήστε το χειρουργό σας για τις διάφορες τεχνικές που μπορεί να είναι κατάλληλες για εσάς.
ΟΡΙΣΜΟΣ Ή ΑΦΑΙΡΕΣΗ ΤΩΝ ΟΣΤΩΝ
Πρόκειται για μια πολύπλοκη χειρουργική επέμβαση που μπορεί να προκαλέσει έναν πολύ ακριβή βαθμό αλλαγής.
Ενώ υπό γενική αναισθησία:
- Το κόκαλο που πρόκειται να συντομευτεί κόβεται. Αφαιρείται ένα τμήμα οστού.
- Τα άκρα του κομμένου οστού θα ενώνονται. Μια μεταλλική πλάκα με βίδες ή ένα καρφί κάτω από το κέντρο του οστού τοποθετείται κατά μήκος του οστού για να το κρατήσει στη θέση του κατά τη διάρκεια της επούλωσης.
ΟΡΙΣΜΟΣ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ ΟΦΘΩΝ
Η ανάπτυξη των οστών πραγματοποιείται στις πλάκες ανάπτυξης (φυσικά) σε κάθε άκρο των μακριών οστών.
Ο χειρουργός κάνει μια περικοπή πάνω από την πλάκα ανάπτυξης στο τέλος του οστού στο μακρύτερο πόδι.
- Η πλάκα ανάπτυξης μπορεί να καταστραφεί με απόξεση ή διάτρηση για να σταματήσει περαιτέρω ανάπτυξη σε εκείνη την πλάκα ανάπτυξης.
- Μια άλλη μέθοδος είναι η εισαγωγή συνδετήρων σε κάθε πλευρά της οστικής πλάκας ανάπτυξης. Αυτά μπορούν να αφαιρεθούν όταν τα δύο πόδια είναι κοντά στο ίδιο μήκος.
ΑΦΑΙΡΕΣΗ ΕΝΔΥΣΜΕΝΩΝ ΜΕΤΑΛΛΙΚΩΝ ΣΥΣΚΕΥΩΝ
Μπορούν να χρησιμοποιηθούν μεταλλικοί πείροι, βίδες, συνδετήρες ή πλάκες για να συγκρατήσουν το οστό στη θέση του κατά τη διάρκεια της επούλωσης. Οι περισσότεροι ορθοπεδικοί χειρουργοί θα περιμένουν αρκετούς μήνες έως ένα χρόνο πριν αφαιρέσουν οποιαδήποτε μεγάλα μεταλλικά εμφυτεύματα. Μια άλλη χειρουργική επέμβαση είναι απαραίτητη για την αφαίρεση των εμφυτευμένων συσκευών.
Γιατί η διαδικασία εκτελείται
Η επιμήκυνση του ποδιού θεωρείται αν ένα άτομο έχει μεγάλη διαφορά στο μήκος του ποδιού (περισσότερο από 5 cm ή 2 ίντσες). Η διαδικασία είναι πιθανότερο να συνιστάται:
- Για τα παιδιά των οποίων τα οστά εξακολουθούν να αναπτύσσονται
- Για ανθρώπους μικρού μεγέθους
Η μείωση ή ο περιορισμός των ποδιών εξετάζεται για μικρότερες διαφορές στο μήκος των ποδιών (συνήθως λιγότερο από 5 cm ή 2 ίντσες). Η συρρίκνωση ενός μακρύτερου ποδιού μπορεί να συνιστάται για παιδιά, τα οστά των οποίων δεν αναπτύσσονται πλέον.
Ο περιορισμός της ανάπτυξης των οστών συνιστάται για τα παιδιά των οποίων τα οστά εξακολουθούν να αναπτύσσονται. Χρησιμοποιείται για να περιορίσει την ανάπτυξη ενός μακρύτερου οστού, ενώ το μικρότερο οστό συνεχίζει να αναπτύσσεται για να ταιριάζει με το μήκος του. Ο σωστός χρόνος αυτής της θεραπείας είναι σημαντικός για τα καλύτερα αποτελέσματα.
Ορισμένες συνθήκες υγείας μπορούν να οδηγήσουν σε πολύ άνισα μήκη των ποδιών. Περιλαμβάνουν:
- Πολιομυελίτις
- Εγκεφαλική παράλυση
- Μικροί, αδύναμοι μύες ή σύντομοι (σπαστικοί) μύες, οι οποίοι μπορεί να προκαλέσουν προβλήματα και να αποτρέψουν την κανονική ανάπτυξη των ποδιών
- Ασθένειες ισχίου όπως η νόσο Legg-Perthes
- Προηγούμενοι τραυματισμοί ή σπασμένα οστά
- Γενετικές ανωμαλίες (συγγενείς παραμορφώσεις) των οστών, των αρθρώσεων, των μυών, των τενόντων ή των συνδέσμων
Κίνδυνοι
Οι κίνδυνοι για την αναισθησία και τη χειρουργική επέμβαση γενικά περιλαμβάνουν:
- Αλλεργική αντίδραση στα φάρμακα
- Αναπνευστικά προβλήματα
- Αιμορραγία, θρόμβος αίματος ή λοίμωξη
Οι κίνδυνοι αυτής της χειρουργικής επέμβασης περιλαμβάνουν:
- Ο περιορισμός ανάπτυξης οστού (epiphysiodesis), που μπορεί να προκαλέσει μικρό ύψος
- Οστική μόλυνση (οστεομυελίτιδα)
- Ζημία στα αιμοφόρα αγγεία
- Κακή επούλωση των οστών
- Νευρική βλάβη
Μετά τη Διαδικασία
Μετά από περιορισμό ανάπτυξης οστών:
- Είναι συνηθισμένο να περάσετε έως και μια εβδομάδα στο νοσοκομείο. Μερικές φορές, ένα cast τοποθετείται στο πόδι για 3 έως 4 εβδομάδες.
- Η θεραπεία είναι πλήρης σε 8 έως 12 εβδομάδες. Το άτομο μπορεί να επιστρέψει στις κανονικές δραστηριότητες αυτή τη στιγμή.
Μετά τη μείωση των οστών:
- Είναι κοινό για τα παιδιά να περνούν 2-3 εβδομάδες στο νοσοκομείο. Μερικές φορές, ένα cast τοποθετείται στο πόδι για 3 έως 4 εβδομάδες.
- Η μυϊκή αδυναμία είναι συχνή και οι ασκήσεις μυϊκής ενίσχυσης αρχίζουν αμέσως μετά το χειρουργείο.
- Τα κράσπεδα χρησιμοποιούνται για 6 έως 8 εβδομάδες.
- Μερικοί άνθρωποι χρειάζονται 6 έως 12 εβδομάδες για να ανακτήσουν τον κανονικό έλεγχο του γόνατος και τη λειτουργία τους.
- Μια μεταλλική ράβδος τοποθετημένη στο εσωτερικό του οστού αφαιρείται μετά από 1 έτος.
Μετά την επιμήκυνση των οστών:
- Το άτομο θα περάσει μια εβδομάδα ή περισσότερο στο νοσοκομείο.
- Οι συχνές επισκέψεις στον πάροχο υγειονομικής περίθαλψης απαιτούνται για να ρυθμίσετε τη συσκευή επιμήκυνσης. Ο χρόνος που χρησιμοποιείται η συσκευή επιμήκυνσης εξαρτάται από την απαιτούμενη ποσότητα επιμήκυνσης. Η φυσική θεραπεία χρειάζεται για να διατηρηθεί η κανονική εμβέλεια της κίνησης.
- Ιδιαίτερη φροντίδα των ακίδων ή των βιδών που συγκρατούν τη συσκευή είναι απαραίτητη για την πρόληψη της μόλυνσης.
- Ο χρόνος που χρειάζεται ο γιατρός για να θεραπευτεί εξαρτάται από την ποσότητα της επιμήκυνσης. Κάθε εκατοστό της επιμήκυνσης διαρκεί 36 ημέρες θεραπείας.
Επειδή εμπλέκονται τα αιμοφόρα αγγεία, οι μύες και το δέρμα, είναι σημαντικό να ελέγχετε συχνά το χρώμα του δέρματος, τη θερμοκρασία και την αίσθηση του ποδιού και των ποδιών. Αυτό θα βοηθήσει στην εύρεση οποιωνδήποτε ζημιών στα αιμοφόρα αγγεία, τους μυς ή τα νεύρα όσο το δυνατόν νωρίτερα.
Προοπτική (Πρόγνωση)
Ο περιορισμός της ανάπτυξης των οστών (epiphysiodesis) είναι πιο συχνά επιτυχής όταν γίνεται στο σωστό χρόνο κατά την περίοδο ανάπτυξης. Εντούτοις, μπορεί να προκαλέσει βραχύ ανάστημα.
Ο περιορισμός των οστών μπορεί να είναι ακριβέστερος από τον περιορισμό των οστών, αλλά απαιτεί πολύ μεγαλύτερη περίοδο αποκατάστασης.
Η επιμήκυνση των οστών είναι απόλυτα επιτυχημένη περίπου 4 στις 10 φορές. Έχει ένα πολύ υψηλότερο ποσοστό επιπλοκών. Μπορούν να συμβούν κοινές συμβάσεις.
Εναλλακτικά ονόματα
Epiphysiodesis; Επίσχεψη; Διόρθωση του άνισου μήκους των οστών. Οστική επιμήκυνση? Μείωση οστού; Μηριαία επιμήκυνση. Μείωση του μηριαίου
Εικόνες
Επέκταση ποδιών - σειρά
βιβλιογραφικές αναφορές
Davidson RS. Απόκλιση μήκους ποδιού. Στο: Kliegman RM, Stanton BF, St. Geme JW, Schor NF, eds. Nelson Βιβλίο Παιδιατρικής. 20th ed. Philadelphia, ΡΑ: Elsevier; 2016: chap 676.
Kelly DM. Συγγενείς ανωμαλίες του κάτω άκρου. Στο: Azar FM, Beaty JH, Canale ST, eds. Η λειτουργική ορθοπεδική του Campbell. 13η έκδ. Philadelphia, ΡΑ: Elsevier; 2017: chap 29.
Ημερομηνία αναθεώρησης 12/9/2016
Ενημερώθηκε από τους: Neil K. Kaneshiro, MD, MHA, Κλινική Επίκουρος Καθηγητής Παιδιατρικής, Ιατρική Σχολή Πανεπιστημίου Ουάσιγκτον, Σιάτλ, Ουάσιγκτον. Επίσης, επανεξετάστηκαν από τον David Zieve, MD, MHA, Ιατρικό Διευθυντή, Brenda Conaway, Διευθυντή Σύνταξης, και την Α.Δ.Α.Μ. Συντακτική ομάδα.