Περιεχόμενο
- Ανατομία του παχέος εντέρου και του ορθού
- Ομοιότητες μεταξύ καρκίνου του παχέος εντέρου και του ορθού
- Διαφορές μεταξύ καρκίνου του παχέος εντέρου και του ορθού
- Έρευνα για τον καρκίνο του παχέος εντέρου
Σε ορισμένους, ο όρος «καρκίνος του παχέος εντέρου» μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να περιλαμβάνει τόσο καρκίνους του παχέος εντέρου όσο και του ορθού. Σε άλλους, ο «καρκίνος του παχέος εντέρου» μπορεί να εφαρμοστεί για να περιγράψει μια κακοήθεια του παχέος εντέρου, ακόμη και αν το ίδιο το ορθό δεν εμπλέκεται. Και τα δύο είναι καλά, αλλά είναι σωστά; Ένας πιο ασαφής όρος που χρησιμοποιείται για την περιγραφή του καρκίνου του παχέος εντέρου είναι ο καρκίνος του εντέρου, ο οποίος περιγράφει τον καρκίνο που ξεκινά είτε στο παχύ έντερο είτε στο ορθό.
Αφήνοντας την σημασιολογία στην άκρη για μια στιγμή, υπάρχουν μερικές σημαντικές διαφορές μεταξύ του καρκίνου του παχέος εντέρου και του ορθού που υπόκεινται σε έλεγχο, εκ των οποίων τουλάχιστον οι τρόποι με τους οποίους εξελίσσονται οι δύο ασθένειες.
Ανατομία του παχέος εντέρου και του ορθού
Το παχύ έντερο και το ορθό είναι και τα δύο μέρος του παχέος εντέρου, ο τελικός προορισμός της γαστρεντερικής οδού. Το κόλον έχει μήκος περίπου πέντε πόδια και διαχωρίζεται στο εγγύς κόλον (το πρώτο τμήμα συνδέεται με το λεπτό έντερο) και το απώτερο κόλον (το δεύτερο τμήμα συνδέεται με το ορθό). Το ορθό είναι οι τελευταίες έξι έως 12 ίντσες του παχέος εντέρου που εκτείνεται στον πρωκτό.
Το ίδιο το παχύ έντερο χωρίζεται επίσης σε δύο πλευρές, ένας σχηματισμός του οποίου προκύπτει κατά την εμβρυογένεση (σχηματισμός μωρού). Η δεξιά πλευρά περιλαμβάνει το ανερχόμενο κόλον (εγγύς άνω και κάτω τελεία) ενώ η αριστερή περιλαμβάνει το φθίνουσα άνω και κάτω τελεία, το σιγμοειδές κόλον και το απομακρυσμένο κόλον.
Ομοιότητες μεταξύ καρκίνου του παχέος εντέρου και του ορθού
Σε γενικές γραμμές, οι καρκίνοι του παχέος εντέρου και του ορθού έχουν διαφορετικές ομοιότητες, ιδίως με τον τρόπο που εκδηλώνονται:
- Επίπτωση:Ο καρκίνος του παχέος εντέρου είναι η τρίτη κύρια αιτία θανάτων που σχετίζονται με καρκίνο στις Ηνωμένες Πολιτείες. Περίπου το 25% των καρκίνων του παχέος εντέρου είναι καρκίνοι του ορθού.
- Παράγοντες κινδύνου:Ο καρκίνος του παχέος εντέρου και του παχέος εντέρου μοιάζει περισσότερο με διαφορετικός όταν πρόκειται για αιτίες και παράγοντες κινδύνου. Υπάρχει συσχέτιση μεταξύ κόκκινου κρέατος και καρκίνου και στα δύο, αν και ισχυρότερη σε περιπτώσεις καρκίνου του ορθού. Αντίθετα, ο καρκίνος του παχέος εντέρου συνδέεται στενότερα με τη χρήση αλκοόλ.
- Συμπτώματα:Ο καρκίνος του παχέος εντέρου και του ορθού είναι πολύ παρόμοιος όσον αφορά τα συμπτώματά τους, αν και μερικοί μπορεί να διαφέρουν. Για παράδειγμα, η αιμορραγία από το άνω τμήμα του παχέος εντέρου είναι πιο πιθανό να έχει καφέ ή μαύρο αίμα, ενώ οι απώτεροι καρκίνοι συνήθως οδηγούν σε ένα πιο φωτεινό, κόκκινο αίμα.
- Γενεσιολογία:Από μοριακή άποψη, οι καρκίνοι του παχέος εντέρου και του ορθού είναι εξαιρετικά παρόμοιοι, ανάλογα με τον τύπο των γενετικών μεταλλάξεων που ευθύνονται για την ανάπτυξή τους. Υπάρχει κάποια παραλλαγή, αλλά, συνολικά, οι δύο καρκίνοι σχετίζονται σαφώς.
Διαφορές μεταξύ καρκίνου του παχέος εντέρου και του ορθού
Παρά τις ομοιότητες, υπάρχουν εντυπωσιακές διαφορές μεταξύ των δύο καρκίνων:
- Προτίμηση σεξ:Ο καρκίνος του παχέος εντέρου κατανέμεται σχεδόν εξίσου μεταξύ των φύλων, ενώ ο καρκίνος του ορθού είναι κάπως πιο συχνός στους άνδρες από τις γυναίκες.
- Ανατομία:Η παροχή αίματος, η λεμφική παροχέτευση και η παροχή νεύρων του παχέος εντέρου και του ορθού είναι αρκετά διαφορετικές. Αυτό είναι σημαντικό καθώς οι καρκίνοι μεταστάσεις (εξαπλώνονται) σε άλλες περιοχές του σώματος μέσω της κυκλοφορίας του αίματος και των λεμφικών αγγείων.
- Επανάληψη ασθενειών:Αυτό μπορεί να είναι ο μεγαλύτερος διαφοροποιητής. Σε γενικές γραμμές, ο καρκίνος του ορθού είναι πιο δύσκολο να θεραπευτεί, με υποτροπή να αναπτύσσεται σε ποσοστό μεταξύ 15 και 45 τοις εκατό των ασθενών.
- Εισβολή κοντινών ιστών:Ο καρκίνος του παχέος εντέρου, που βρίσκεται στην κοιλιά, έχει πολύ περισσότερο «δωμάτιο» γύρω του, ενώ ο καρκίνος του ορθού εμφανίζεται σε πολύ πιο σφιχτό σημείο. Ο καρκίνος του ορθού, επομένως, έχει τη μεγαλύτερη πιθανότητα εξάπλωσης σε κοντινούς ιστούς.
- Χειρουργική επέμβαση: Η χειρουργική επέμβαση για καρκίνο του παχέος εντέρου μπορεί να συνιστάται σε οποιοδήποτε στάδιο της νόσου, ενώ η χειρουργική επέμβαση μόνο χωρίς χημειοθεραπεία ή ακτινοθεραπεία συνήθως συνταγογραφείται για τα στάδια 1 και 2. Αντιθέτως, η χειρουργική επέμβαση για καρκίνο του ορθού μπορεί να πραγματοποιηθεί από τα στάδια 1 έως 3, συχνά σε συνδυασμό με χημειοθεραπεία και ακτινοθεραπεία.
- Δυσκολία Χειρουργικής:Η χειρουργική επέμβαση για καρκίνο του παχέος εντέρου είναι πολύ πιο απλή σε σύγκριση με τον καρκίνο του ορθού. Με ορθική χειρουργική επέμβαση, είναι πιο δύσκολο να προσπελάσετε τον όγκο και να αποφύγετε πολλές από τις δομές που τον περιβάλλουν.
- Κολοστομία:Τα άτομα που έχουν υποβληθεί σε χειρουργική επέμβαση καρκίνου του ορθού έχουν μεγαλύτερη πιθανότητα μόνιμης κολοστομίας.Αυτό συμβαίνει επειδή απαιτείται συχνά η αφαίρεση του πρωκτικού σφιγκτήρα, η οποία δεν μπορεί ούτε να αντικατασταθεί ούτε να ανακατασκευαστεί.
- Ακτινοθεραπεία: Η ακτινοβολία δεν χρησιμοποιείται συνήθως για καρκίνο του παχέος εντέρου, αλλά για καρκίνο του ορθού (κυρίως στάδιο 2 ή 3).
- Χημειοθεραπεία: Η χημειοθεραπεία για καρκίνο του παχέος εντέρου χρησιμοποιείται συχνά ως συμπλήρωμα της χειρουργικής επέμβασης στα στάδια 3 και 4 (και μερικές φορές 2). Με τον καρκίνο του ορθού, η χημειοθεραπεία μπορεί να χρησιμοποιηθεί ακόμη και με τη νόσο του σταδίου 1.
- Μετεγχειρητικές επιπλοκές:Τα άτομα με καρκίνο του ορθού είναι πιο πιθανό να έχουν μετεγχειρητικές επιπλοκές σε σύγκριση με εκείνα με χειρουργική επέμβαση καρκίνου του παχέος εντέρου, τα οποία είναι πιο επιρρεπή σε βραχυπρόθεσμες ιατρικές επιπλοκές.
Έρευνα για τον καρκίνο του παχέος εντέρου
Φαίνεται επίσης να υπάρχει μια αρκετά μεγάλη διαφορά μεταξύ των καρκίνων που προέρχονται από τη δεξιά πλευρά του παχέος εντέρου (ανοδικού παχέος εντέρου) και εκείνων που εμφανίζονται στα αριστερά (φθίνουσα άνω και κάτω τελεία, σιγμοειδές κόλον, ορθό).
Γνωρίζουμε ήδη ότι οι ιστοί της δεξιάς πλευράς έχουν διαφορετικά κύτταρα από αυτά της αριστεράς, ένα υπόλειμμα εμβρυϊκής ανάπτυξης. Από τότε τα δεδομένα έδειξαν ότι τα ποσοστά επιβίωσης για καρκίνο στην αριστερή πλευρά τείνουν να είναι καλύτερα από αυτά των δεξιών. Ενώ αυτά τα ευρήματα θεωρούνται σημαντικά, δεν έχει ακόμη καθοριστεί εάν αυτό θα αλλάξει τις θεραπευτικές προσεγγίσεις.
Καθώς βελτιώνεται η κατανόησή μας για τη γενετική, αρχίζουμε επίσης να βρίσκουμε διαφορές στις κοινές γονιδιακές μεταλλάξεις και μοριακή βάση για αυτούς τους καρκίνους. Με την καλύτερη κατανόηση αυτών των διαφορών, οι επιστήμονες ελπίζουν να βρουν ανοσολογικές και βιογενετικές προσεγγίσεις για να στοχεύσουν συγκεκριμένα αυτά τα μοναδικά κύτταρα, επιτρέποντας τον έλεγχο - και ακόμη και την εξάλειψη - της νόσου.