Μηροακετοαιμική πρόσθια και πρώιμη αρθρίτιδα του ισχίου

Posted on
Συγγραφέας: Virginia Floyd
Ημερομηνία Δημιουργίας: 12 Αύγουστος 2021
Ημερομηνία Ενημέρωσης: 11 Ενδέχεται 2024
Anonim
Μηροακετοαιμική πρόσθια και πρώιμη αρθρίτιδα του ισχίου - Φάρμακο
Μηροακετοαιμική πρόσθια και πρώιμη αρθρίτιδα του ισχίου - Φάρμακο

Περιεχόμενο

Η μηροακεταλική πρόσκρουση (FAI) είναι μια κατάσταση που χαρακτηρίζεται από το ανώμαλο σχήμα της άρθρωσης του ισχίου με μπάλα και υποδοχή. Η σημασία του FAI στην ανάπτυξη αρθρίτιδας ισχίου-άρθρωσης και η θεραπεία που ταιριάζει καλύτερα στην πάθηση, αποτελούν αντικείμενο μεγάλης συζήτησης.

Ορισμός FAI

Το FAI είναι μια κατάσταση που εμφανίζεται όταν υπάρχει ένα ανώμαλο σχήμα της άρθρωσης ισχίου με σφαιρική και υποδοχή που προκαλεί περιορισμένη κίνηση. Όλοι έχουμε ένα ελαφρώς διαφορετικό σχήμα από τα οστά μας, και μερικοί άνθρωποι έχουν ένα πιο ανώμαλο σχήμα της μπάλας και / ή της υποδοχής του ισχίου. Σε αυτά τα άτομα, οστά των οστών μπορεί να σχηματιστούν γύρω από την άρθρωση του ισχίου. Όταν το ισχίο κάμπτεται ή περιστρέφεται, αυτά τα σπόρια οστών μπορούν να έρθουν σε επαφή, προκαλώντας τη χαρακτηριστική πρόσκρουση του FAI.

Τα άτομα που έχουν FAI συχνά έχουν πόνο στις αρθρώσεις. Συνήθως ο πόνος γίνεται αισθητός στη βουβωνική χώρα, αν και τα άτομα με FAI μπορεί επίσης να έχουν πόνο στο μπροστινό μέρος του ισχίου ή στους γλουτούς. Εκτός από τα οστά των οστών γύρω από την άρθρωση, τα άτομα με FAI μπορούν επίσης να έχουν υποστεί βλάβη στους χόνδρους στο ισχίο και τα χειρουργικά δάκρυα του ισχίου.


FAI και αρθρίτιδα ισχίου

Τα τελευταία χρόνια, περισσότεροι χειρουργοί έχουν υποθέσει ότι η FAI είναι παράγοντας κινδύνου για την ανάπτυξη αρθρίτιδας ισχίου-άρθρωσης. Είναι σαφές ότι τα άτομα που έχουν FAI έχουν περισσότερες πιθανότητες να απαιτήσουν τελικά ολική χειρουργική επέμβαση αντικατάστασης ισχίου, ειδικά εάν έχουν βλάβη έκκεντρου (ο σπονδυλωτός οστός βρίσκεται στη σφαίρα της άρθρωσης ισχίου μπάλας και υποδοχής). Η εξέλιξη της αρθρίτιδας του ισχίου σε άτομα με βλάβες από πένσα (οστό ώθησης στην υποδοχή της άρθρωσης του ισχίου με σφαίρα και υποδοχή) είναι λιγότερο σαφής, αν και θεωρείται επίσης παράγοντας κινδύνου για την ανάπτυξη αρθρίτιδας. Τελικά είναι σαφές ότι ενώ δεν είναι ο μόνος κίνδυνος για την ανάπτυξη αρθρίτιδας ισχίου (άλλοι σημαντικοί παράγοντες περιλαμβάνουν τη γενετική, τους προηγούμενους τραυματισμούς

Θεραπεία

Η βέλτιστη θεραπεία του FAI είναι ασαφής αυτή τη στιγμή. Υπήρξε μεγάλο ενδιαφέρον για χειρουργικές επεμβάσεις για την απομάκρυνση των οστών, που ονομάζεται οστεοπλαστική, αν και τα μακροπρόθεσμα αποτελέσματα αυτών των χειρουργικών επεμβάσεων δεν έχουν ακόμη καθοριστεί. Θετικά, αυτές οι χειρουργικές επεμβάσεις έχουν δείξει πολύ καλά αποτελέσματα στην ανακούφιση του πόνου και στη βελτίωση της κίνησης σε άτομα με FAI που προκαλούν πόνο στο ισχίο που έχουν αποτύχει σε πιο συντηρητικές θεραπείες.


Γενικά, δεν συνιστάται θεραπεία του FAI για άτομα που δεν έχουν συμπτώματα (η FAI εμφανίζεται μόνο σε ακτινογραφία ή μαγνητική τομογραφία). Επιπλέον, οι περισσότεροι χειρουργοί συνιστούν να δοκιμάσετε μη χειρουργικές θεραπείες πριν προχωρήσετε σε χειρουργική επέμβαση για την αντιμετώπιση του FAI. Αυτές οι μη χειρουργικές θεραπείες μπορεί να περιλαμβάνουν ανάπαυση, τροποποιήσεις δραστηριότητας, αντιφλεγμονώδη φάρμακα ή ενέσεις κορτιζόνης.

Συμπέρασμα

Όπως αναφέρθηκε νωρίτερα, το θέμα της σημασίας του FAI στην ανάπτυξη αρθρίτιδας και η καλύτερη θεραπεία για αυτήν την πάθηση αποτελούν αντικείμενο μεγάλης συζήτησης. Η ουσία είναι ότι κανείς δεν ξέρει πραγματικά τις απαντήσεις, και ενώ ορισμένοι χειρουργοί έχουν ισχυρές απόψεις σχετικά με το θέμα, υπάρχουν λίγα μακροπρόθεσμα δεδομένα για να καταδειχθεί σαφώς οι απαντήσεις σε αυτές τις ερωτήσεις. Τα πιο ξεκάθαρα δεδομένα δείχνουν ότι τα νεαρά έως τα μεσήλικα άτομα που έχουν βλάβες στο έκκεντρο του FAI διατρέχουν πολύ υψηλό κίνδυνο να αναπτύξουν σημαντική αρθρίτιδα στις αρθρώσεις του ισχίου και τελικά απαιτούν ολική αντικατάσταση ισχίου.

Η χειρουργική διαδικασία για την απομάκρυνση των οστών, μια οστεοπλαστική, μπορεί να είναι πολύ χρήσιμη για τη βελτίωση των συμπτωμάτων ατόμων με FAI, αλλά δεν υπάρχει τίποτα που να αποδεικνύει ότι αυτό θα προσφέρει μακροπρόθεσμο όφελος ή θα αποτρέψει την εξέλιξη της αρθρίτιδας.