Ασφάλεια των αντιισταμινικών κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης

Posted on
Συγγραφέας: Judy Howell
Ημερομηνία Δημιουργίας: 3 Ιούλιος 2021
Ημερομηνία Ενημέρωσης: 11 Ενδέχεται 2024
Anonim
Αποσυμφορητικά Spray VS Spray με Κορτιζόνη | Αντιισταμινικά & Αλλεργική Ρινίτιδα-Θεμιστοκλής Τσίτσος
Βίντεο: Αποσυμφορητικά Spray VS Spray με Κορτιζόνη | Αντιισταμινικά & Αλλεργική Ρινίτιδα-Θεμιστοκλής Τσίτσος

Περιεχόμενο

Τα αντιισταμινικά χρησιμοποιούνται συνήθως φάρμακα για τη θεραπεία της αλλεργικής ρινίτιδας, καθώς και άλλων ιατρικών προβλημάτων όπως αϋπνία, ναυτία και έμετος, ναυτία και ζάλη. Αυτά τα φάρμακα χρησιμοποιούνται επίσης συνήθως κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, καθώς πολλά αντιισταμινικά έχουν βαθμολογία κατηγορίας Β εγκυμοσύνης, καθώς και το γεγονός ότι πολλά αντιισταμινικά είναι διαθέσιμα χωρίς ιατρική συνταγή (OTC) χωρίς συνταγή. Επομένως, ενώ θεωρείται γενικά «ασφαλές» κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, υπάρχουν αρκετές προηγούμενες συσχετίσεις μεταξύ εγκύων γυναικών που λαμβάνουν αντιισταμινικά κατά τη διάρκεια του πρώτου τριμήνου και διαφόρων γενετικών ανωμαλιών.

Πιθανές συσχετίσεις μεταξύ αντιισταμινικών και γενετικών ανωμαλιών

Οι συσχετίσεις μεταξύ αντιισταμινικών που λαμβάνονται κατά το πρώτο τρίμηνο της εγκυμοσύνης και ορισμένων γενετικών ανωμαλιών περιλαμβάνουν:

  • Διφαινυδραμίνη (Benadryl): Σχιστό χείλος και σχισμή στο στόμα, ελαττώματα του νευρικού σωλήνα, spina bifida, ελαττώματα μείωσης των άκρων, γαστροσχισση.
  • Λοραταδίνη (Κλαριτίνη): Υποσπαδία.
  • Χλωροφαινιραμίνη (Chlor-Trimeton): Ελαττώματα των ματιών, ελαττώματα του αυτιού, spina bifida, σχισμή στα χείλη και σχισμή.
  • Δοξυλαμίνη (Unisom): Σχιστό χείλος και σχισμή στο στόμα, πυλωρική στένωση, υποπλαστικό σύνδρομο αριστερής καρδιάς, σπονδυλική στήλη και ελαττώματα του νευρικού σωλήνα.

Σχεδόν το 15% των εγκύων αναφέρουν ότι λαμβάνουν αντιισταμινικά κατά το πρώτο τρίμηνο.


Μελέτη αντιισταμινικών κατά την εγκυμοσύνη

Μια ομάδα ερευνητών από τη Βοστώνη Μασαχουσέτη και τη Σιγκαπούρη προσπάθησαν να προσδιορίσουν την ασφάλεια των αντιισταμινικών που ελήφθησαν κατά το πρώτο τρίμηνο της εγκυμοσύνης.

Τα δεδομένα αυτής της μελέτης είναι εξαιρετικά ενθαρρυντικά ότι τα αντιισταμινικά θεωρούνται γενικά ασφαλή κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης. Οι προηγούμενες συσχετίσεις μεταξύ της χρήσης αντιισταμινικών κατά το πρώτο τρίμηνο και των γενετικών ανωμαλιών δεν επιβεβαιώθηκαν σε αυτή τη μελέτη.

Οι ερευνητές εξέτασαν δεδομένα που συλλέχθηκαν για μια περίοδο 12 ετών, από το 1998 έως το 2010, σε περισσότερα από 13.000 μωρά που γεννήθηκαν με γενετικές ανωμαλίες και τα συνέκριναν με σχεδόν 7.000 μωρά χωρίς γενετικές ανωμαλίες. Περίπου το 14% όλων των μωρών είχαν εκτεθεί σε διάφορα αντιισταμινικά που πήρε η μητέρα κατά το πρώτο τρίμηνο της εγκυμοσύνης. Ορισμένα αντιισταμινικά, όπως το Benadryl και το Claritin, έχουν αυξηθεί κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης με την πάροδο των ετών, ενώ η χρήση άλλων αντιισταμινών, όπως το Chlor-Trimeton και το Unisom έχει μειωθεί.


Ωστόσο, σε μια προσπάθεια να εκτιμηθεί ο κίνδυνος ανάπτυξης άλλων κοινών γενετικών ανωμαλιών, οι ερευνητές βρήκαν συσχέτιση μεταξύ της χρήσης του Chlor-Trimeton και οποιασδήποτε βλάβης του νευρικού σωλήνα και με διάφορες συγγενείς καρδιακές δυσπλασίες. Υπήρχε επίσης συσχέτιση μεταξύ της χρήσης του Benadryl και ενός τύπου συγγενούς δυσπλασίας της καρδιάς (μεταφορά των μεγάλων αρτηριών). Ωστόσο, οι συγγραφείς είναι προσεκτικοί για να επισημάνουν ότι αυτές είναι μόνο υποθέσεις που απαιτούν περαιτέρω μελέτη.

Επομένως, ενώ δεν υπάρχει απολύτως ασφαλές φάρμακο κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, η προηγούμενη συσχέτιση μεταξύ της χρήσης αντιισταμινικών κατά τη διάρκεια του πρώτου τριμήνου και των γενετικών ανωμαλιών δεν επιβεβαιώθηκε σε πρόσφατη μεγάλη μελέτη.

Παρόλο που τα περισσότερα αντιισταμινικά είναι διαθέσιμα εξωχρηματιστηριακά χωρίς ιατρική συνταγή, οι έγκυες γυναίκες πρέπει να ζητήσουν τη συμβουλή ενός γιατρού πριν λάβουν οποιοδήποτε φάρμακο, ιδιαίτερα κατά το πρώτο τρίμηνο της εγκυμοσύνης.

Κάθε φάρμακο που λαμβάνεται κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης λαμβάνεται καλύτερα για το συντομότερο χρονικό διάστημα και στη χαμηλότερη δόση που είναι αποτελεσματική για τη θεραπεία των συμπτωμάτων. Το όφελος από τη λήψη οποιουδήποτε φαρμάκου πρέπει να σταθμίζεται έναντι του κινδύνου μη λήψης του φαρμάκου.