Περιεχόμενο
- Πώς γίνεται η δοκιμή
- Πώς να προετοιμαστείτε για τη δοκιμή
- Πώς θα αισθανθεί η δοκιμασία
- Γιατί πραγματοποιείται η δοκιμή
- Κανονικά αποτελέσματα
- Ποια είναι τα ασυνήθιστα αποτελέσματα
- Κίνδυνοι
- Εναλλακτικά ονόματα
- Εικόνες
- βιβλιογραφικές αναφορές
- Ημερομηνία αναθεώρησης 7/10/2018
Μια μυϊκή βιοψία είναι η αφαίρεση ενός μικρού κομμάτι μυϊκού ιστού για εξέταση.
Πώς γίνεται η δοκιμή
Αυτή η διαδικασία γίνεται συνήθως όταν είστε ξύπνιοι. Ο πάροχος υγειονομικής περίθαλψης θα εφαρμόσει ένα εμετό φάρμακο (τοπική αναισθησία) στην περιοχή βιοψίας.
Υπάρχουν δύο τύποι μυϊκής βιοψίας:
- Μια βιοψία βελόνας περιλαμβάνει την εισαγωγή μιας βελόνας μέσα στον μυ. Όταν αφαιρεθεί η βελόνα, παραμένει ένα μικρό κομμάτι ιστού στη βελόνα. Μπορεί να χρειαστούν περισσότερες από μία βελόνες βελόνας για να ληφθεί ένα αρκετά μεγάλο δείγμα.
- Μια ανοιχτή βιοψία περιλαμβάνει μια μικρή περικοπή στο δέρμα και στον μυ. Στη συνέχεια αφαιρείται ο μυϊκός ιστός.
Μετά από κάθε τύπο βιοψίας, ο ιστός αποστέλλεται σε εργαστήριο για εξέταση.
Πώς να προετοιμαστείτε για τη δοκιμή
Δεν απαιτείται συνήθως ειδική προετοιμασία. Αν θα έχετε αναισθησία, ακολουθήστε τις οδηγίες για να μη τρώτε ή να πίνετε τίποτα πριν από τη δοκιμή.
Πώς θα αισθανθεί η δοκιμασία
Κατά τη διάρκεια της βιοψίας, υπάρχει συνήθως μικρή ή καθόλου δυσφορία. Μπορεί να αισθανθείτε κάποια πίεση ή να τραβήξετε.
Το αναισθητικό μπορεί να κάψει ή να τσιμπήσει όταν εγχυθεί (πριν η περιοχή γίνει μούδιασμα). Αφού αφαιρεθεί το αναισθητικό, η περιοχή μπορεί να είναι επώδυνη για περίπου μία εβδομάδα.
Γιατί πραγματοποιείται η δοκιμή
Μια βιοψία μυών γίνεται για να μάθετε γιατί είστε αδύναμος όταν ο γιατρός υποψιάζεται ότι έχετε μυϊκό πρόβλημα.
Μια βιοψία μυών μπορεί να γίνει για να βοηθήσει στην ταυτοποίηση ή ανίχνευση:
- Οι φλεγμονώδεις ασθένειες των μυών (όπως η πολυμυοσίτιδα ή η δερματομυοσίτιδα)
- Ασθένειες του συνδετικού ιστού και αιμοφόρων αγγείων (όπως η οζώδης πολυαρτηρίτιδα)
- Οι λοιμώξεις που επηρεάζουν τους μύες (όπως η τριχίνωση ή η τοξοπλάσμωση)
- Κληρονομικές μυϊκές διαταραχές όπως μυϊκή δυστροφία ή συγγενής μυοπάθεια
- Μεταβολικά ελαττώματα του μυός
- Επιδράσεις φαρμάκων, τοξινών ή ηλεκτρολυτικών διαταραχών
Μια μυϊκή βιοψία μπορεί επίσης να γίνει για να πει τη διαφορά μεταξύ νευρικών και μυϊκών διαταραχών.
Ένας μυς που τραυματίστηκε πρόσφατα, όπως από μια βελόνα EMG ή επηρεάζεται από μια προϋπάρχουσα κατάσταση, όπως η συμπίεση των νεύρων, δεν πρέπει να επιλεγεί για βιοψία.
Κανονικά αποτελέσματα
Ένα φυσιολογικό αποτέλεσμα σημαίνει ότι ο μυς είναι φυσιολογικός.
Ποια είναι τα ασυνήθιστα αποτελέσματα
Μία βιοψία μυών μπορεί να βοηθήσει στη διάγνωση των ακόλουθων συνθηκών:
- Απώλεια μυϊκής μάζας (ατροφία)
- Μυϊκή ασθένεια που περιλαμβάνει φλεγμονή και δερματικό εξάνθημα (δερματομυοσίτιδα)
- Κληρονομική μυϊκή διαταραχή (μυϊκή δυστροφία Duchenne)
- Φλεγμονή του μυός
- Διάφορες μυϊκές δυστροφίες
- Καταστροφή του μυός (μυοπαθητικές αλλαγές)
- Ιστικός θάνατος του μυός (νέκρωση)
- Διαταραχές που περιλαμβάνουν φλεγμονή των αιμοφόρων αγγείων και επηρεάζουν τους μυς (νεκρωτική αγγειίτιδα)
- Τραυματική βλάβη των μυών
- Παράλυτοι μύες
- Φλεγμονώδης ασθένεια που προκαλεί μυϊκή αδυναμία, ευαισθησία στο πρήξιμο και βλάβη ιστού (πολυμυοσίτιδα)
- Νευρικά προβλήματα που επηρεάζουν τους μυς
- Ο μυϊκός ιστός κάτω από το δέρμα (περιτονία) γίνεται πρησμένος, φλεγμένος και παχύς (ηωσινοφιλική περιτονίτιδα)
Υπάρχουν πρόσθετες συνθήκες υπό τις οποίες μπορεί να διεξαχθεί η δοκιμή.
Κίνδυνοι
Οι κίνδυνοι αυτής της εξέτασης είναι περιορισμένοι, αλλά μπορεί να περιλαμβάνουν:
- Αιμορραγία
- Μώλωπες
- Βλάβη του μυϊκού ιστού ή άλλων ιστών στην περιοχή (πολύ σπάνιες)
- Λοίμωξη (ένας μικρός κίνδυνος κάθε φορά που σπάει το δέρμα)
Εναλλακτικά ονόματα
Βιοψία - μυς
Εικόνες
Βιοψία μυών
βιβλιογραφικές αναφορές
Dubowitz V, Sewry CA, Oldfors Α. Η διαδικασία της μυϊκής βιοψίας. Στο: Dubowitz V, Sewry ΟΑ, Oldfors Α, eds. Μυϊκή Βιοψία: Μια Πρακτική Προσέγγιση. 4η έκδ. Φιλαδέλφεια, ΡΑ: Elsevier Saunders. 2013: κεφάλαιο 1.
Warner WC, Sawyer JR. Νευρομυϊκές παθήσεις. Στο: Azar FM, Beaty JH, Canale ST, eds. Η λειτουργική ορθοπεδική του Campbell. 13η έκδ. Philadelphia, ΡΑ: Elsevier; 2017: chap 35.
Ημερομηνία αναθεώρησης 7/10/2018
Ενημερώθηκε από: Gordon A. Starkebaum, MD, Συμβούλιο ABIM Certified in Ρευματολογία, Σιάτλ, WA. Επίσης, επανεξετάστηκαν από τον David Zieve, MD, MHA, Ιατρικό Διευθυντή, Brenda Conaway, Διευθυντή Σύνταξης, και την Α.Δ.Α.Μ. Συντακτική ομάδα.